Ecdadın gözyaşları kitabı beni derinden üzen olaylar konuşmalar içeriyor. Osmanlının kuruluşundan osmanlı devletinin yıkılışına kadar olan yenilgiler ,savaşlardaki strateji planlarının ters tepmesi düşmanın toplarla silahlarla topyekün birçok millet olarak saldırıya geçmesi.
Beni düşündürerek üzen konulardan bir kaç başlık yazacak olursam;çöl ve deniz-sarı ve mavi nin yaşandığı oruç reisin şehid düştüğü olay....
Üç kuşağın rütbesi,şehadet olan konuda dede baba oğul türk subaylarının trablusgarp savaşında italyanlara esir düşmesi ve en asil şekilde savunma yapmaları ve son söz olarak “zafer tuğla tuğla örülen bir anıt gibidir,bir tuğlalık katkımız olmuşsa ne mutlu bize diyerek şehid olmaları,
Sarıkamış harekatının en büyük sorumlusu olan enver paşanın 17 yaşındaki bir türk askerini kurşuna dizdirmesi kitapta ve tarihte unutulmayan gerçekler olmuş,
Selahaddin Eyyubi’nin amansız haçlı birlikleri karşısında”denizler düşman kusuyor;dağlar düşman doğuruyor”dediği hal orta doğunun sıcak topraklarında yeniden gerçekleşmiş,
Gazze cephesinde Bir osmanlı askerinin anadoludaki ailesine yazdığı mektupta”tek derdimiz Vatanı Mübarekemizde düşman çizmelerinin dolaşmasıdır. Minarelerimize çan takmak isteyenler elbet karşılarında bizi bulacaklardır. Allahü Azimüşşaan ve peygamber sav efendimiz her daim yanımızdadır. Bizlere dualarınızı eksik etmeyin” yazarak hepimizi hüzünlendirmiştir.
İşte bu sesler bazen geçmişten günümüze uzanan bir inilti bir sızlanma bazen de bir haykırıştır,
Ruhlarına Rahmet diliyorum. Cennet mekan şehidlerimize her daim fatihalarımızda yer veriyorum
