Edebiyat Anıları
Hüseyin Cahit YalçınSözler ve Alıntılar
Biz dünyadan ayrı yaşarken dünya epey değişmiş.
Yok artık:))
Tahtakurusu da sarayın lûtfuna uğramış hayvanlardandır. Gazetelerde adı geçmezdi. Çünkü «tahtı kurusun» dileğini ses bakımından uzaktan uzağa akla getirir gibiydi.
Sayfa 106 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları Birinci BaskıKitabı okudu
Bu tarihlerde bizim için yeni bir duygu, daha doğrusu bir tutku doğmaya başladı: Yurt ve Özgürlük sevgisi. O günkü kuşaklar, yurt ve ulus sözcüklerini kimseden işitemezlerdi; kendi evlerinde bile.
Sayfa 45 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları Birinci BaskıKitabı okudu
Tevfik Fikret
Fikret’in güçlü, belirgin ve ezici bir kişiliği vardı. Çok eski zamanlarda olsaydı belki adı bir peygamber diye art kuşaklara geçerdi. Daha sonraları gelseydi bir tarikat kurucusu olurdu. Ne var ki on dokuzuncu yüzyıl sonlarında Abdülhamıt yönetiminin her soylu duyguyu susturan ve öldüren kıyıcılığı ve baskısı içinde Fikret, yalnızca sanat ve yurtseverlik yolunun başı oluyordu.
Sayfa 115 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları Birinci BaskıKitabı okudu
Hüseyin Cahit Yalçın için:
Tarihe geçmiş ve geçecek son sözlerin en büyüğünü, en değerlisini, en güçlüsünü, ölüm uykusuna "hürriyet, hürriyet" diye düşen Hüseyin Cahit söyledi. Hürriyet, hürriyet diye diye başlayan bir ömür, hürriyet hürriyet diye sona erdi.
-Bülent Ecevit-
Sayfa 9 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
Benim dostumun ve Adnan'ın ortak hilesi saraya ve padişaha dair haberlerin hiçbirini yazmamaktı. Çünkü sıradan bir konuda bile Abdulhamit'i övmeden bunu yapmaya imkan yoktu.
Nadide'nin konusundan söz edecek değilim; zahmete değmez. Üslup ve düzeni baştan başa Ahmet Mithat Efendi'nin kötü bir taklidiydi.