Selam️ İki saatlik sadece bitsin diye okuduğum bir Zülfü Livaneli kitabıyla geldim;Edebiyat Mutluluktur.
Birçok Livaneli kitabı okumuş biri olarak bunu okuduğuma pişmanım. Bir söyleşi,öğüt tarzında yazılan kitabı tamamen “bitsin” diye okudum. Livaneli kendi bilgilerini okurlarıyla paylaşmak istemiş sanırım,kestiremiyorum.
Bir öğüt vermekten çok ahkam keser bir dille yazılmış gibi geldi bana. Her yeri olmasa da bu şekilde olan kısımları vardı en azından. O kısımları “kesin öyledir” düşünceleriyle okudum. Bir kısım böyleyken,diğer kısım internette arayarak bulabileceğiniz bilgilerin bir kitapta toplanmış haliydi. Dikkat çeken kısım da burası. Çünkü,hepimizin okuduğu ve merak edebileceği hikayeleri anlatıyor. Beni de cezbeden bu kısımdı zaten.
Maalesef tekrar öğrendim ki bir yazarın her kitabı güzel olmuyormuş. Öneriyor musun diye soracak olursanız. E,hayır. Zülfü Livaneli’nin diğer kitaplarına evet ama bir kin besleme ya da beğenmeme telaşı içinde değilseniz,önermiyorum.
Unutmayın;çağın hakkını vermek,çağınıza uyum sağlamakla değil,ona direnmekle mümkün olabilir.
