Edebiyat Üstüne

Biri kızdırdı beni o "propos" ların. "Yağmur altında" adlısı. Öfkelenmemeli, yakınmamalıymışız. Kendimizi sevmeliymişiz de kızınca tatlı sözler, tatlı düşüncelerle yatıştırmalıymışız. Yağmur mu yağıyor? Yağmur-korurunuzu açmakla yetinmeli, "Şu pis yağmur!" dememeli, gülümseyip "Oh! ne de güzel yağıyor!" demeliymişiz. Bu sözün yağmura bir etkisi olmazmış, bize etkisi olurmuş, iyi gelirmiş bize...

Ö҉Z҉G҉E҉

Goethe, «her insan yerinde ölümsüzdür» diyor. Ben de, «her insan anlattığı şey içinde ölümsüzdür» diyeceğim.

Sayfa 18

Reklam

Ö҉Z҉G҉E҉

Kişi hep yaparken, denerken öğrenir; denemeyi düşünürken değil.

Sayfa 18

Ö҉Z҉G҉E҉

Bence de...

Bence, hayran olmanın mutluluğu, okunan eserin aydınlatıcılığında ve okuyanın sürüklenişindedir.

Sayfa 22

Ö҉Z҉G҉E҉

Bilindiği gibi, zamanın yasalarına bağlıdır şiir. Okunmaktan çok işitilmek için vardır. Var olmalıdır. Şiirde ahenk, sözcüklerin içine yerleştiği boş biçimleri belirtir. Yön verir onlara. Uyarlık — sözcüklerle ritm arasındaki uygunluk ya da uygunsuzluk — ahengi yaratır ve dikkati oraya çeker. Durmayan bir akış, şairle birlikte dinleyiciyi de alıp götürür sonunda.

Sayfa 28

Ö҉Z҉G҉E҉

Anılar, diyeceksiniz... Anılar için on yıl nedir ki? Yılları anılarda aramayın; anılar şimdi yaşadığımız yıllardadır, değerini bilmediğimiz yıllarda... Eskiden taşıdığımız ya da artık taşımadığımız bir düşüncede değil! Bakın, zaman kendi ayak izlerini dahi siliyor.

Sayfa 46