Edebiyatımızın İçinden
Mehmet KaplanEdebiyatımızın İçinden Sözleri ve Alıntıları
Edebiyatımızın İçinden sözleri ve alıntılarını, Edebiyatımızın İçinden kitap alıntılarını, Edebiyatımızın İçinden en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Yeryüzünde hiçbir şey, istediğini ele geçirmek kadar hayal kırıcı değildir.
Batıda sürrealizm zaten bir şehir şiiri olarak doğmuştur. Şehir insanı, karmakarışık bir dekor içinde hummalı bir hayat sürer.
Sokaklar, caddeler, meydanlar, kahveler, barlar, istasyonlar, iskeleler, nakil vasıtaları, şehirde, köydekin den çok başka bir hayat çerçevesi yaratır. Şehirli, köylü gibi saf ve basit değil, karışık bir insandır. İçtimai farklar, sefalet, ahlaksızlık ve anarşi, şehirde daha fazla kendisini hissettirir. Esas itibariyle bir şehir medeniyeti olan garp, (Sürrealizm) de kendisine uygun bir ifade tarzı bulmuştur. Başlayalı bir hayli olduğu halde bu akımın henüz sona ermemesi de gösteriyor ki, onda modern hayata uygun bir taraf var.
Saadet ve sevgi bence dünyanın en üstün kıymetleridir. Varlığı aydınlatan güneş odur.
İnsan can sıkıntısından kurtulmak için yalanı, fanteziyi bile sever. Milyonların sinemaya koşmaları bundan değil midir?
Şiirin gayesi ise ulumak değil, şarkı söylemektir.
Kendini daima noksan, eksik, küçük veya yarım hisseden insan, kendini tamamlayacak, saadete kavuşturacak büyük, ebedi, güzel bir varlığa karşı derin bir özlem duyar. Dinlere göre bu özlenen varlık Tanrı'dır. İnsanoğlu yalnız ona kavuşunca bütünlüğe kavuşur ve sonu gelmez mutluluğa ulaşır.
Maddi kainatta hiçbir şey insanın içindeki büyük boşluğu, sonsuz iştiyakı doyurmuyor. Alain'in deyimi ile, büyük ve muhteşem sarayının ortasında kralın cam sıkılıyor. Ve kral gönlünü eğlendirmek için ziyafetler tertip ediyor, sürekli avlarına çıkıyor, içiyor, insanları soytarı haline getiriyor. Bunlar da deli gönlünü oyalamazsa harb açıyor. Kahveden kahveye, sinemadan sinemaya, caddeden caddeye, komşudan komşuya, beldeden beldeye dolaşan, bu kainat sarayının taçsız hünkarları sizin de canınız sıkılmıyor mu? Siz de içden içe bu madde aleminden nefret etmiyor musunuz? Siz de ebedi sevgiliye:
. Bana seni gerek seni diye haykırmıyor musunuz?
Sayfa 14Kitabı okudu
...hayatın güzel olmaktan ziyade çirkin, iyi olmaktan ziyade kötü, neşeli olmaktan ziyade hüzünlü, ümit vermekten ziyade ümitsizlendirici, aydınlık tarafından ziyade karanlık taraflarını, yani karamsar ile iyimseri anlatan meşhur misalde olduğu gibi bardağın dolu yarısını değil de boş yarısını görür.
Nerde o eski misafirler:))
«yaraya bir merhem gibi sürünmesini bilen, ipek gibi yumuşak seslerle, kadife gibi tüylü kelimelerle konuşan, sözleri kordiyal kadar teskin eden, teselli veren misafirler ... » bugün nerede?
Büyük Fransız filozofu Alain «Ulviyyet duygusu bize günlük ekmek kadar lazımdır» der. İnsanların gerçek varlığı hissedemeyişleri, şüphesiz, içlerinde bu ilahi ışığı söndürmelerinden ileri gelir.
Sait Faik şöyle diyor: «Bir insanın mühim ve saçma şeyler düşündüğünü nasıl bilebiliriz?
Düşünen adamın kendisi bile bir hüküm veremedikten sonra.» O halde· hakikat nerede? Hakikat bizim, değişik ve karışık şekilde, duymamızda, sevinmemizde.
korkmamızda, ümit etmemizde, serseriliğimizde, rüya görmemizde . . . Bir kelime ile, içimizde.
...vatan sadece «toprak» tan ibaret değildir. Vatan, tarih, din ve milletin kaynaştığı bir yerdir.
Akif bunu unutanlara seslenir:
Bastığın yerleri «toprak» diyerek geçme, tanı!
Düşün altındaki binlerce kefensiz yatanı.
Sen şehid oğlusun, incitme, yazıktır atanı,
Verme dünyaları alsan da bu cennet vatanı.
Hakkıdır Hakk'a tapan milletimin istiklal
mısrasında görüldüğü üzere, «istiklal» ile «Hak» ara sında münasebet kurması, derin bir mana taşır. Hakk'a tapan milletler, istiklale layıktırlar. Tanrı'yı, adaleti ve hakikati tanımayan milletler köle olurlar. Bu mısra alabildiğine derinleştirilebilecek bir manaya sahiptir.
Sayfa 86Kitabı okudu
...zamanı hissederek yaşayan da ölüm hissinden kurtulamaz.