Edebiyatist - Sayı 28 (2020 Mart - Nisan)

“Tanıdığım, bildiğim kimsenin hayatına uyacak gibi değil hayatım.”

“Ben acılarımın başını
Evcimen telaşlarla okşadım bayım.
Bir pardösüm bile oldu içinde kaybolduğum.
İnsan kaybolmayı ister mi?
Ben işte istedim bayım.”

“Zamanında olmayan hiç olmasın. 7 yaşındayken istediği bisikleti 27 yaşındayken kapısının önünde görünce koca bir hiç hissediyordu insan. Kaderin zamandan çaldığını o anları yaşadığımda anlıyordum.”

“Samimi duygularımızı yok eden çağın ürkütücü egolarına güçsüz bir kimlikle sarılıyoruz. Ama bunu itiraf edebilecek kadar cesur insanlar değiliz.”

“Ölemedim bugün de
Mevsimi geçmişti artık ölmenin.”

“bir adım daha atacak yer yoktu
aklının kıyılarında”

“En çok neyi özler insan
insan olmaktan çıkınca.
Güzel kokulu çiçeğe mi gittin,
yaprakları sevişmeyen dallara mı? Henüz düşmemişlerdir,
İklim dönmedi daha. Daha. Daha. Güneş tutuldu sadece. Bilir işte karanlıkta.. Daha.”