Efendilik Savaşı sözleri ve alıntılarını, Efendilik Savaşı kitap alıntılarını, Efendilik Savaşı en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Nankörlük, küstahlık ve zorbalıkla uşak yerine indirgemek istediğimiz köylünün huzurunda utanç ve saygıyla gerçek yerimizi alalım dediği kitleyi gerçekten efendi yapmanın; onun uyanması , onun duvar diplerinden doğrulup kalkması için bir efendilik savaşındayız çetin mi çetin!Yenmek ve yenilmektir elbet— ve doğal olarak bu savaşın sonu.Egemen sınıflar Tonguç’u yendiler.Delme takma bütün yerleşik çıkar sahipleri, bütün bilinçli ve bilgili tutucular, saltanat ve saraylarını yakıp kül edecek bir savaşı söndürmeye koşar gibi koştular, çullarını ıslatıp örttüler Devrimci Köy Enstitülerinin üstüne.Yendiler ama söndürebildiler mi? Söndürdüler ama yeni Tonguçların külünü havaya havaya uçurabildiler mi? Onbinlerce Tonguç, sınıflarının vefalı oğulları, kızları, o ateşi milyonlarca kafada gönülde tutuşturmaya başladılar— ne haber!
Köy Enstitüleri köylere bilinç veren eğitim kurumlarıydı.Kitle okullarıydı.Tonguç kırk bin köyün çoğunu dolaşıp, uyumadan, oturmadan, bulursa bulgur yiyerek, bulmazsa yedim deyip ağzını silerek bir bir topladı Enstitülerde yetiştirdiği öğretmenleri. Nerede, nasıl bulmuştu bu devrimci düşünceyi?Kastamonu yolunda mı, Necati’de mi, Nafi beyde mi, Arıkan( Saffet)’da mı, Mustafa Kemal’de mi? Köylerin harmanların değirmenlerin yollarında mı? Bir köy Enstitüsü uygulaması ki kısacık, bir koca ülke doğrulup Yücel’mek üzereydi.
“Biz yarın ne olacağız?” diyorlar, ayıp değil, bütün çocuklara yarın gerek.Bunlar bu sınıfın yüzyıllar süren uykularından uyanmış çocukları, dört başı bayındır, berrak hesap istiyorlar, “ Yarın biz ne olacağız?”