—Gidelim dedi, fakat kitaplarım?
—Adam sen de.. Aşağıdaki köprünün ayağındaki çalıların arasına saklarız, dönüşte alırız.
—Ya çalarlarsa?
—İki sene orada dursa kimse almaz. Kitap bu! Kimin ne işine yarar?
Ne vakitten beri kürek mahkumu gibi odasında kapalı yaşıyordu. Sokağa çıkınca halkı, gelenleri, geçenleri o kadar şen o kadar şatır gördü ki, ''Ne tuhaf! Bütün dünya mesut'' dedi.
Görünmez bir peri kervanı gibi, bize bazen fena neşeler, sevinçli matemler, bazen hayırlı kederler, gamlı saadetler bırakarak , üstümüzden geçip giden senelerin eli, yalnız saçlarımızı ağartır, yalnız çehremizi değiştirir, sanırsınız.