Ders kitabı olarak okunmasının dışında felsefenin eğitime bakan yönünü çok sade, anlaşılır bir dille ele almış Mustafa Günay.
Kitapta felsefenin eğitim ile daha çok ilgilenmesini, Türkiyedeki eğitimin felsefeden kopuk olmasının sebebinin felsefe hocalarının uzak durmasıdır. Bu noktada daha çok eğitime felsefenin katkıda bulunması gerektiğini görmüş oluyoruz.
Eğitimi daha eleştirel,sorgulayıcı,çözümcül,ilerlemeci ve faydacı olarak birey-toplum bütünlüğünü sağlayıcı bir yapıyla ele alınması gerekmektedir.Ayrıca kültür çatışması sağlamadan,sadece eğitimin okul duvarlarından ibaret olmadığı,eğitimin doğada da hayat bulduğu bilinci ile hareket etmek faydalı olacaktır.Ve belkide en önemlisi eğitim derken sadece öğretimin anlaşılmaması gerektiğini bir kez daha dile getirmek doğru olacaktır.Hayat boyu kişiyle bir bütün halinde olan eğitim kişinin istekli ve talep eder bir yapıda olması bireyin gelişmesini sağlayacaktır.
Eğitim hakkında bilgi almak isteyenler için de bir el kitabı diyebilirim .Faydalı olması dileğiyle:)
