Evrensel bir yürekliliği düşündüğümüz zaman gerekli olan daha temel bir şey vardır. Gerekli olan, benlik saygısı ile yaşama nesnel bir bakışın bir arada bulunmasıdır. Benlik saygısı ile başlarsak: bazı kişiler içten yaşarlar, bazıları ise komşularının hissettiklerinin ve söylediklerinin bir yansımasıdırlar. Bu ikincil kişiler hiç bir zaman yürekli olamazlar: Bunlar kendilerine hayranlık duyulmasını isterler ve hep bunu yitirmek korkusu içindedirler.