Eğitimci Olarak Schopenhauer Friedrich Nietzsche
-
Baskı Tarihi:2011
-
Sayfa Sayısı:95
-
ISBN:9789754684018
-
Orijinal Adı:Schopenhauer als Erzieher
-
Çeviri:Cemal Atila
-
Yayınevi:Say Yayınları
-
Kitabın Türü:
Kitaptan 14 Alıntı
Kitlelerin bir parçası olmak istemeyen insanoğlunun yapması gereken tek şey, içinde olduğu rahatlığa son vermektir; ona şöyle seslenen vicdanının sesine kulak versin: “Kendin ol! Şu anda yaptıklarının düşündüklerinin, istediklerinin hiçbiri değilsin
Eğitimci Olarak Schopenhauer, Friedrich Nietzsche
kafalarımızı bir yerlerde saklamaktan ne kadar hoşlandığımızı; ruhumuzu, sırf ondan bir an önce kurtulalım diye, devlete, para kazanmaya, sosyal yaşama ya da bilginliğe satmakta ne kadar acele ettiğimizi; günlük işlerimizde bile, durmamak ve düşünmemek bize daha gerekli göründüğü için, yaşamı idame ettirmek için gerekli olandan çok daha ateşli biçimde ve düşüncesizce köleleştiğimizi hepimiz biliriz
Hiçbir kişi, kesin olarak kendiniz geçmeniz gereken yaşamın akıntısı üzerinde bir köprü inşa edemez, hiçbir kişi ancak sen edebilirsin.
Devlet kültür için yaptığı onca şeyi ne kadar yüksek sesle duyurursa duyursun, devlet ancak kendisini geliştirmek üzere kültürü teşvik eder ve kendi selameti ile bekâsından daha yüce olan hiçbir amacı kavrama kabiliyetine sahip değildir.
Gittiği yolun kendisini nereye götüreceğini bilmeyen biri kadar yücelen hiç kimse yoktur.
Schopenhauer gençliğinin ilk günlerinden itibaren o sahte, hayırsız ve vefasız anneye yani kendi çağına karşı mücadele etti ve onu adeta kendi içinden çıkarıp atarak, kendi varlığını arındırıp iyileştirdi, tamamen kendisine ait olan o sağlığı ve saflığı yeniden kazandı. Bu yüzden Schopenhauer’ın metinleri çağın aynası olarak kullanılmalıdır ve çağın bu aynadaki yansımasına bakıldığında, eğer bu çağda moda olan her şey yalnızca biçimsizleştirici bir hastalık gibi, sıskalık ve solgunluk gibi, çökmüş gözler ve aşınmış bir yüz gibi ve üvey çocuğun fark edilebilir hastalıkları gibi görünüyorsa, bunun vebali hiçbir şekilde aynaya yüklenemez.
İnsanlar törelerin ve kanıların ardına saklanırlar.
modern zamanlarda özgünlüğe duyulan nefret öyle bir düzeye ulaşmıştır ki, Sokrates aramızda yaşayamazdı ve her halükârda yetmiş yaşına ulaşamazdı.
Tam da böylesine yalnız olanlar muhtaçtır sevgiye, karşılarında tıpkı kendi başlarınaymış gibi açık ve basit olabilecekleri, onların yanında suskunluğun ve rol yapmanın acısının dindiği yoldaşlara ihtiyaçları vardır.
Tüm devletler öylesine kötü düzenlemişlerdir ki, devlet adamlarından daha başka kişilerin de politikayla ilgilenmeleri gerekir ve bu devletler de, bu sayısız politikacı yüzünden batmayı hak ederler.
