Ahlâkın merkezi bireydir, ve ahlâk bakımından tam bir insan olmak, her bireyin temel görevidir; her bireyin gerçek bir insan olma şartıyla doğduğu, ahlâkın önceden farzettiği bir şeydir.»
Sıkıntı vasıtasıyla insan yoklukla yüz yüze gelerek kendi sınırlılığını ve ölümün kaçınılmazlığını görür; fakat zaman içinde şimdi vasıtasıyla geçmişten geleceğe doğru hareket eden insan, karar vermek suretiyle kendini değerlendirir, varlığını bütünüyle seçer, ve bu suretle sıhhatli benliğine kavuşur.