Hepimizin de yaşamı bir armağan , tuhaf ve garip bir armağan. Kıskanç ve cimri olursak yoksul ve mahzun düşeriz, başkaları adına özveriden çekinmezsek zenginleşir ve güzelleşiriz.
Yaşam ve okul başka başka şeylerdir. Okuldayken düş kurulur, fakat yaşamda yoksulluk vardır. Yaşamda, kendimizden daha yaşlı, daha eski olan bir gerçekle karşılaşır ve ona uymak zorunda kalırız. İnsan, olmaya can attığı gibi olamaz.
Ne diye yakınmalı? Tanrı sinekleri ihtiyar eşeklerin başına sarar.
( Burada bir ahırın önünden geçen eşek anırınca sahibi söze girer)
Magascia:
"Burada eski bir tanışı vardır" diye açıklıyor. Gençliğinde bazı serüvenler geçmişti aralarında. Şimdi buradan her geçişimde selamlaşırlar. Kuşkusuz şimdi her ikisi de yaşlandılar ama YÜREK KOCAMIYOR....