Bobin, şiir gibi yazıyor. Bunu daha önce söylemiş miydim, bilmem, ama gerçekten öyle. Okurken bir an dalıyorum, sonra çıktığım yeri tanıyamıyorum. Kafam karman çorman oluyor. Yine de yoğun bir duygu kalıyor içimde. Çocukluk, anneler, kadınlar, Tanrı, müzik, kitaplar, aşk, arkadaşlık, kıskançlık... Hepsi nasıl da birbirine bağlı aslında.