Eksik Parça

Christian Bobin
Bir ağaç pencereye dayar yaprak dolu omzunu. Bu arınmış ve güçlü bir ağaçtır. Gökyüzünün içinde güçle yükselir. Günü karartır, düşünceyi kör eder... Bir ağaç, görmek için yeterlidir. Uzun bir hastalıktan sonra yürümeyi öğrendiğin gibi öğrenirsin görmeyi: Adım, bir adım daha. Adım adım, düş düş... Çoğu kez, uykuya dalmadan önce, yıldız basmış bir gecede bir kestane ağacını düşünürsünüz. Onun gölgesinde yazarsınız. Sayfanın üstüne düşen gölgesinde öğrenirsiniz aslolanı: Güzellik, güç, ölüm... Çocukluk kökünden sökülemez. Her şeyi terk edebilirsiniz. Her şeyden uzaklaşabilirsiniz, bu ağaç dışında. Yaşamımızı aydınlatan şey, söylenebilen ya da tutulabilenden başkası değildir. Bu söylenen, susar. Bu tutulan, kaybolur. Bir avuç berrak su kadar bir hakimiyetimiz yok yaşamımız üzerinde. Elimizden kaçıp kurtulan ve bizim aşkımızla beslenenden başka bir şeye sahip değiliz: Düşte bir ağaç, sessizlikte bir yüz, gökyüzünde bir ışık. Gerisi hiç. Gerisi, öfkeli günlerde, çeki düzen verilen saatlerde atılan her şey. Fırlatıp atanlar var. Saklayanlar var. Evlerini düzenli olarak talan edenler var ya da onu, bir aşkın en gizli köşesi olan bir anıya çevirenler... Ve saklayanlar vardır. Bir çekmecede biriktirirler, bir sözde, bir aşkta biriktirirler. Hiçbir şey kaybetmezler. Ne yazık ki, saklarlar. Atanlar da saklayanlar da biricik nesne önünde, tüm şeylerin yerini tutacak şey önünde eşittir. Atıp kurtulanlar da, boşuna dolduranlar da. Hiçbir durumda atılmayan bir şey vardır. Bu ille de bir nesne değildir. Bu belki bir ışık, bir bekleyiş, tek bir isimdir. Belki duvarın üzerinde bir lekedir, penceredeki bir ağaç ya da günün özel bir saatidir. Nedensizce, ihtiyaç duyulmadan aşık olunan bir şeydir. Geçip giden ya da duran bir şeye duyulan sessiz sadakattir. Suskun ve durgun bir aşktır: Ruhun derinlerine bir çukurun dibine çöker gibi çöker. Oraya ışıktan bir hiç, mavi gökten bir toz zerresi bırakır. Bu bir kitapla, garip bir bardak ya da müzikle de yaşanabilir. Dünyanın ya da ruhun herhangi bir parçasıyla da yaşanabilir. Ve bu size eşlik eder. Zaman geçer, kalp yorulur. Bu şey vardır -bu yapraklar, bu berraklık, bu isim. Zaman zaman bu şeyi gerektiği gibi düşünürsünüz, onun talep ettiği gibi: ayrı ve sessiz. Ve bu şeyin eskimediğini görürsünüz, değişmediğini. Onu seçtiğiniz ilk günkü gibi parlar. Ve seçtiğiniz bu nesne, sadece orada durarak sizi aydınlatır ve korur. Önem verdiğiniz, üzerine titrediğiniz nedir. Kendi kendinize söylersiniz: önem verdiğim nedir. Bir hayat neye bağlanır, neye önem verir, benimki, tüm bir hayat, herhangi biri. Hiçlere. Üç kez hiç olan şeylere bağlanır. Peki bu şey neye yarar. Önce hiçbir şeye. Hayattaki tüm şeylerin ölümcül yararlarından korunmuştur. İşe yaramazlığıyla parlar. Eksikleri fazladır. Hiçbir şeye yaramayan, bir çok şeye yarar. Dünyanın ya da ruhun ya da hiçbir zaman erişilmemiş güzelliğin yerini alır. Her şeyin yerini alır. Bu şeyin dışında her şeyi terk edebilirsiniz. Hayatta hiçbir zaman sönmeyecek bu bahar göğünün, bu ismin dışında her şeyi. Bu hiçbir şeyin bilmecesidir. Bu bir çocukluk gizemidir….
Yazar:
Christian Bobin
Christian Bobin
Çevirmen:
Işıl Yüce
Işıl Yüce
Tahmini Okuma Süresi: 2 sa. 30 dk.Sayfa Sayısı: 88Basım Tarihi: 2012Yayınevi: MonoklOrijinal Adı: La Part Manquante
ISBN: 9786056285073Ülke: TürkiyeDil: TürkçeFormat: Karton kapak

Yorumlar ve İncelemeler

Tümünü Gör
88 syf.
8/10 puan verdi
·
24 saatte okudu
Dokuz adet kısa denemelerden oluşan Eksik Parça sıkmadan, boğmadan, tamamiyle şiirsel bir dille anlatıyor, anlatmak istediklerini. Anne çocuk ilişkisini, insani duyguları; sevgi, şefkat, bağlılık anlatmış. Yazmak, kar üstünde tınlatmaktır her adımını meleğin.
Eksik Parça
Eksik ParçaChristian Bobin · Monokl · 2012107 okunma
Reklam
88 syf.
10/10 puan verdi
·
21 saatte okudu
Nesir görünümlü nazım: Eksik Parça
Çok bilinmeyen bir kitabı keşfettiğimde duyduğum heyecanı seviyorum. Kıpır kıpır oluyor içim. Bu kitap da içimi kıpır kıpır eden o kitaplardan biri. Ne yazarı ne de yazdıkları hakkında, Türkçe literatürde, pek bir kaynak bulamadım. Ne içime sinen bir makale ne de bir inceleme yazısı… Vâkıf olabilseydim eğer oturur bu yazar ve yazdıkları üzerine sayfalarca yazabilirdim. Ancak sadece okuduğum birkaç kitabın hissettirdiklerini karalamaktan öteye geçemiyorum maalesef. İçerisinde kısa kısa anlatı tarzında denemeler var ve hepsi şiir gibi. Tablo gibi. Nakış nakış işlenmiş gibi. Nasıl güzel… Bu kitabın; yazarın eşref saatlerinin toplamı olduğuna yemin edebilirim ama ispatlayamam. Okuyun bu yazarı henüz hayattayken. Ölünce değere binen pek çok yazar gibi sonradan kıymete binmeden.
Eksik Parça
Eksik ParçaChristian Bobin · Monokl · 2012107 okunma
88 syf.
9/10 puan verdi
·
Beğendi
·
12 saatte okudu
Kitap adı gibiydi. Hayatın içerisinde var olan tüm duyguları birbirine bağlayıp, şiirsel bir üslupla anlatarak bir yanımı eksik bıraktı. Annelik, kadın, çocuk, aşk, yazar, okumak... Birbirinden ayrı gibi duran tüm bu duygular nasıl da birbirine bu denli bağlı. Fazlasıyla düşündürmeye sevk etti diyebilirim. Ve buna tam da ihtiyacım olduğu anda denk gelmem.. İyi ki yazılmış dedim.
Eksik Parça
Eksik ParçaChristian Bobin · Monokl · 2012107 okunma
88 syf.
9/10 puan verdi
·
2 saatte okudu
Okuma eyleminin okur üzerinde bıraktığı kimi eksiklikleri hissediyorum, her bir sayfasını okurken. Bu eksiklikleri nasıl tamamlayabilirim diye düşündükçe daha da eksiliyor, kendi içimden kaçıp manaya sığınıyorum. Sığındığım noktada tamamlanıyorum eksiklikleri heybemden bırakıp. Her bir denemesinde ayrı bir duraksayıp zihnimde yolculuğa çıkıyorum. Çıktığım yolculuktan dönüp şiirsel anlatımın içinde kayboluyorum. Sanki bir düzyazı değil de şiir okuyormuşum gibi bir tat hissediyorum dimağımda. Hani şiirin o son cümlesinde hissedilen yetim kalmışlık duygusu var ya denemenin son noktasında o duyguya tutuluyorum. Tatlı bir izlenim bıraktı üzerimde. Bir kadının tasvirinden tut ki bir doğanın sıcacık atmosferinde terden sırılsıklam olmuş gibi. Sonra kitaplara ve okumaya dair bir deneme okurken kendimi sorguluyorum. Ben kitap okuyorum ama nasıl okuyorum, ne gibi hislere bürünüyorum. Cümlelerinin birçoğunun altlarını çizerek okuduğum Eksik Parça'nın içinden çıkıp reel dünyaya döndüğümde silkelenip kendime geliyorum. Dokuz adet kısa denemelerden oluşan Eksik Parça sıkmadan, boğmadan, tamamiyle şiirsel bir dille anlatıyor, anlatmak istediklerini. Böylesi huzur veren kitapları okudukça daha da okuyasım geliyor.
Eksik Parça
Eksik ParçaChristian Bobin · Monokl · 2012107 okunma
Reklam
88 syf.
2/10 puan verdi
·
6 günde okudu
Annelerin En Büyük Kusuru Çocuklarını Sevmeleri (!)
İsyankar serseri modunda, birbirine benzeyen, denemenin orijinalliğini bulamadığımız on kadar denemeden oluşan her fırsatta tanrıyla hesaplaşmaya çalışan basit, sıradan ve çocukça cümlelerle anlaşılmaz bir duygu yoğunluğu oluştururum endişesinde yazılardan oluşuyor kitap. Bu arada anneleri çocukları sevdikleri, insanları iyi duygular taşıdıkları ve iyiliğe inandıkları için suçlayan bir kafa karışıklığı ne söylemek istediğini belirsizleştiriyor yazarın. Deneme okumayı severim ama zorlandım dersem okurlar ne anlatmak istediğimi anlarlar sanırım.
Eksik Parça
Eksik ParçaChristian Bobin · Monokl · 2012107 okunma
88 syf.
·
Puan vermedi
·
5 saatte okudu
Kitabın konusundan ziyade, yazarın diline bayıldım. Şiirsel. Anne-çocuk ilişkisini, insani duyguları; sevgi, şefkat, bağlılık- anlatmış. Beni anlattığından ziyade, nasıl anlattığı etkiledi. Zaten sosyal medyada Prof. Dr.Kemal Sayar bir kitabını paylaşınca ismini duymuş, kitabını merak etmiştim. Kemal Sayar üslubunu anımsatıyor. Modern hayatın koşturmacası içinde modern ve maddeci insan yer yer kaba saba, hoyrat, sert, katı olabiliyor. Bu kadar ince düşünmeye, bu kadar naif hislere yer var mı bu dünyada? Olmasın mı? İşte öyle insanlar varmış.
Eksik Parça
Eksik Parça
Christian Bobin
Christian Bobin
Eksik Parça
Eksik ParçaChristian Bobin · Monokl · 2012107 okunma
88 syf.
9/10 puan verdi
·
Beğendi
Christian Bobin kadar düşünceleri dinlendiren, göğüsteki hırçın dalgaları durultan, zihindeki bulanıklığı berraklaştıran ve ruhu dinginleştiren bir yazar daha tanımıyorum. Sanırım bu özelliği şairliğinden mütevellit. Kısa cümleler ile oluşturduğu metinleri ayırıp, şiir gibi mısra mısra yazsa kesinlikle şiirden ayırt edemezsiniz. Kendisini “Neşe-İnsan” kitabı ile tanımıştım ve içeriğindeki satırlar adı ile birebir eşleşecek şekilde ruhuma neşe getirmişti. Bu kitabın adının “Eksik Parça” olması ise, önyargılı olarak beni “Acaba bu kez yazdığı farklı bir tarz ve bir ‘eksikliğin imgelemi’ mi?” sorusuna itmişti. Ama kitabı okurken ve bitirdiğimde hissettiğim duygu yine ve yine mutluluktu... Günün, haftanın, hatta ayların yarattığı tüm olumsuzlukların terapisiydi... Omuzlardan atılan ağırlık, zihinden boşaltılan saçmalıklardı... Çocukluğun özlemiyle dolup taşan, aşkın ve sevginin gücü ile harmanlanan kısa öyküler diyebileceğimiz içerikteki bu kitap, “iyi ki...” dediklerimin arasında yerini aldı. Sevgiyle...
Eksik Parça
Eksik ParçaChristian Bobin · Monokl · 2012107 okunma
88 syf.
9/10 puan verdi
·
Beğendi
·
1 saatte okudu
Bazı kitaplar başka kokar
Yıllar önce üniversitesi ilk zamanlarıydi. Bi kitapçıda sevdiğim aktivitelerden kitaplara bakma, inceleme aktivitesini yapıyordum. Kitapçınin sahibini tanıyordum. Bana
Eksik Parça
Eksik Parça
yi verdi. Al oku bunu dedi. O gün aldım okudum. Kitaptan hiçbir şey anlamamıştım ama tesirindeydim. Farklı bir yazını vardı. Lezzeti de farklıydı. Birkaç yıl sonra bu kitabı tekrar aramaya koyuldum kitaplığımda, bulamamıştım. Bu kitaptan çok etkilendiğimi bilen bi arkadaşım bana bu kitabın yenisini hediye etmişti. Tekrar okudum ve gene anlamadım. Ama büyüsüne kapılmıştim. Hala aklımda
Eksik Parça
Eksik Parça
. Unutamıyorum böyle bir kitabın olduğunu.
Eksik Parça
Eksik ParçaChristian Bobin · Monokl · 2012107 okunma
Reklam
88 syf.
6/10 puan verdi
Fransız yazar ve şair Christian Bobin kendine has tarzıyla toplumu incelemiş. Açıkçası arka kapak yazısı çok hoş fakat içerik için aynı şeyi diyemem. En güzel kısımları arka kapakta verilmiş zaten. Toplumdaki kadınların, kişilerin ve çocukların yerini üçüncü bir gözden anlatıyor. Hayatın içindeki boşluğu ve hiçliği, tek düzeliği neredeyse şiirsel bir dille anlatmış. Mükemmel diyemem ama kötü demek de olmaz. Ortalarda bir yerde olan bir kitap.
Eksik Parça
Eksik ParçaChristian Bobin · Monokl · 2012107 okunma
88 syf.
7/10 puan verdi
·
Beğendi
·
25 saatte okudu
Bobin, şiir gibi yazıyor. Bunu daha önce söylemiş miydim, bilmem, ama gerçekten öyle. Okurken bir an dalıyorum, sonra çıktığım yeri tanıyamıyorum. Kafam karman çorman oluyor. Yine de yoğun bir duygu kalıyor içimde. Çocukluk, anneler, kadınlar, Tanrı, müzik, kitaplar, aşk, arkadaşlık, kıskançlık... Hepsi nasıl da birbirine bağlı aslında.
Eksik Parça
Eksik ParçaChristian Bobin · Monokl · 2012107 okunma
100 öğeden 1 ile 10 arasındakiler gösteriliyor.