Yorum yazmakta en çok zorlandığım kitaplardan biri, çünkü söze nereden gireceğimi bilemiyorum. Kitabın isminden dolayı ideal bir devlet düzenini anlatan, biraz siyasi bir kitap bekliyordum. Ama hiç beklediğim gibi olmadı. Tam bir felsefe kitabıydı. Hatta bana göre kitap (daha doğrusu Farabi) felsefenin bile felsefesini yapmış. Resmen yarısını anlamayarak okudum kitabı. Olur da gözüme bir şey takılır, birkaç şey öğrenirim diye ümit ederek de bitirmeden bırakmadım. Kitap ilk olarak evrenin yaratılışı hakkında felsefe yaptı. Daha sonra insan bedeninin ayrıntılı tanımlamasını yapıp, insan ruhuna geçti. Sonra erdemli bir şehir ve bunu yöneticisi nasıl olur, onu anlattı. Anladığım kadarıyla kitabın sonlarına doğru da “Erdemli İnsan” sıfatı altında iyi, doğru, güvenilir insan nasıl olur onu anlatıp noktaladı. Ben Farabi’yi müslüman bir filozof sanıyordum, ama sonlara doğru dini yalanlaması ben hem şaşırttı, hem de rahatsız etti. Yani sonu dışında kitaptan öğretici olduğunu düşündüğüm birçok alıntı da oldu. Kısacası bu kitabı okumak biraz zor. İlk yarısında özellikle okurken bayağı zorlandım. Kalan kısmında biraz açılsa da ağır bie felsefe kitabı olduğunu bilerek başlayın…
