Hayatın önümüze çıkardığı, seçme fırsatı dahi doğru dürüst sunmadığı olaylar, sanki baştan aşağı herkesi içerisine çekmiş, yaşam tarzlarımızı oluşturmuştu. Düşünüyordum; birkaç saniye içerisinde ortalıktan kaybolan bunca insanın görevleri ne olmalı, yapmaları gereken asıl işler hangi doğrultularda şekillenmeliydi? Herkes bir arayış içerisindeydi; ancak hiç kimsede herhangi bir fedakârlıkta bulunacak kuvvet kalmamıştı ve belki de tam da bu yüzden pek çok insan birbirini hakiki anlamda tanımıyor, bilmiyordu. İnsan ve yaşam karşısında aç olan kimselerin herhangi bir arayışa çıkacak takatleri nasıl olur da bitebilirdi? Günler içerisinde dahi tüm bir dayanma gücümüzü, ümidimizi, mutluluğumuzu, iştahımızı bedenimizden söküp alacak bilinmezliklere sahip olan dünya, ciddi anlamda bizlere bir oyun mu oynuyordu?
