Yaşlı görünümlü çocuktu o şimdi, korkudan ağlayamadığı her gün için ağlıyordu. Dövülme,horlanma,dışlanma korkusu olmadan içinde biriken yaşlar onu boğmaya hazırdı dereden çıkmışcasına. İçinde biriktirdiği ne varsa kafesteki kuş gibi salıverdi. Bir tutam sevgiydi ilacı.