Adı:
Emanet Çeyiz Mübadele İnsanları
Yazar:
Baskı tarihi:
2006
Sayfa sayısı:
372
Format:
Karton kapak
ISBN:
9789756158036
Kitabın türü:
Dil:
Türkçe
Ülke:
Türkiye
Yayınevi:
Birzamanlar Yayıncılık
Emanet Çeyiz, Denizli'nin Honaz Köyü'nde yaşayan bir Rum ailenin, sürgüne gönderilirken Müslüman komşularına bıraktığı kızlarının çeyizinin, yaklaşık seksen yıl sonra aileye geri veriliş öyküsüdür. Kemal Yalçın, dedesine emanet edilen çeyizi teslim etmek üzere Minoğlu ailesinin izini sürerken, on beş Rum ve on beş Türk mübadilin yaşam öyküsünü ve duygularını kendi ağızlarından aktarır bize.
"Bak şu bahçenin güzelliğine. Şu şeftaliye, şu eriğe, şu armuda, şu çiçeklere bak. Hepsi birlikte güzel... Bir ülkenin içinde ne kadar din, dil, ırk varsa o kadar zenginliktir bu... Budur sana, Sinoplulara, Ayancıklılara ve Türklere son sözüm: Tek meyveyle bahçe olmaz..."
-Baba Yorgo-, Ayancıklı
(Tanıtım Bülteninden)
Ödüller
1998 Kültür Bakanlığı Roman Başarı Ödülü,
1998 Abdi İpekçi Dostluk ve Barış Özel Ödülü
1999 Türkiye-Yunanistan Dostluk ve Barış Ödülü
"Bak şu bahçenin güzelliğine. Şu şeftaliye, şu eriğe, şu armuda, şu çiçeklere bak. Hepsi birlikte güzel... Bir ülkenin içinde ne kadar din, dil, ırk varsa o kadar zenginliktir bu... Budur sana, Sinoplulara, Ayancıklılara ve Türklere son sözüm: Tek meyveyle bahçe olmaz..."
-Baba Yorgo-, Ayancıklı
(Tanıtım Bülteninden)
Ödüller
1998 Kültür Bakanlığı Roman Başarı Ödülü,
1998 Abdi İpekçi Dostluk ve Barış Özel Ödülü
1999 Türkiye-Yunanistan Dostluk ve Barış Ödülü
Sofiya ve Eleni'nin Yunanistan'a geri dönmek zorunda kalırlarken bıraktıkları çeyizlerinin yıllar sonra torunlarına ulaştırılmaları , emanete verilen önem ve Türk-Yunan dostluğunun gizli kalmış duygusal anlatımı...
Halil Yavuz KAYA, Emanet Çeyiz Mübadele İnsanları'ı inceledi.
Bu kitabı Dido nun Benden Selam Söyle Anadolu ya kitabının ardından okudum. Kemal Yalçın nın okuduğum ilk kitabı Zevkle birazda hüzünle okudum. Dido nun kitabın dan ve kendinden de söz ediliyor. Asıl orijinal adı "Kanlı Topraklar" olduğunu öğrenmiş de oldum böylelikle.
Kitap bir izin peşinde koşan, yazarın bir nevi röportaj tekniği ile kişilerin fikirlerinin açıklaması ile gelişiyor. Ama sonuç hep aynı yere çıkıyor. Yerinden, yurdundan, toprağından, vatanından evinden mecburiyetler zorlamalar içersin de ayrılan insanların dramını anlatıyor.
Eşimin Anneannesi Limli adasın da doğmuştu. Orada gelin olmuş, tam düğünleri yapıldığında Kurtuluş Şavaşı nın Büyük Taarruz zamanına denk gelmiş. Hemen Rum komşuları uyarmış. "Türkler hücuma kalkmış. Savaşı kazanmak üzereler, bunu kutladığınızı sanırlar aman dikkat edin" uyarısında bulunmuşlar. Hep anlatırdı Anneanne. Aynı kitaptakilerin nerede ise bire birini. Kayın validemde orada doğmuş. Çok küçük yaşlarda Önce iZMİR Çeşme ye sonra Manisa Alaşehire yerleşmişler. Geçen yıl 91 yaşında kaybettik kendisini. Benim kendi annemlerde Girit den Mübadelede gelmişlerdi Kitap da Girit den RESMNO dan gelen İsmet Altay var. Beni heyecanlandırdı. Bizimkilerde aynı topraktan aynı Resmo dan gelmişlerdi. Yıllar sonra görev gereği resmi davetli olarak da kişisel olarak da Limli ye Gittim gördüm. Anneannenin yaşadığı yıllarda ki fotoğraflardan götürmüştük eşimle Tanıyanlar var mı diye, bayağı ilgilendiler Limli nin kaymakamı fotoğrafları büyüttürdü. Makamında astırttı. Kitabı okurken hep bunlar da canlandı kafamda. Beğeniyle okudum. Emeklerine sağlık Kemal Yalçın bey...
Kitap bir izin peşinde koşan, yazarın bir nevi röportaj tekniği ile kişilerin fikirlerinin açıklaması ile gelişiyor. Ama sonuç hep aynı yere çıkıyor. Yerinden, yurdundan, toprağından, vatanından evinden mecburiyetler zorlamalar içersin de ayrılan insanların dramını anlatıyor.
Eşimin Anneannesi Limli adasın da doğmuştu. Orada gelin olmuş, tam düğünleri yapıldığında Kurtuluş Şavaşı nın Büyük Taarruz zamanına denk gelmiş. Hemen Rum komşuları uyarmış. "Türkler hücuma kalkmış. Savaşı kazanmak üzereler, bunu kutladığınızı sanırlar aman dikkat edin" uyarısında bulunmuşlar. Hep anlatırdı Anneanne. Aynı kitaptakilerin nerede ise bire birini. Kayın validemde orada doğmuş. Çok küçük yaşlarda Önce iZMİR Çeşme ye sonra Manisa Alaşehire yerleşmişler. Geçen yıl 91 yaşında kaybettik kendisini. Benim kendi annemlerde Girit den Mübadelede gelmişlerdi Kitap da Girit den RESMNO dan gelen İsmet Altay var. Beni heyecanlandırdı. Bizimkilerde aynı topraktan aynı Resmo dan gelmişlerdi. Yıllar sonra görev gereği resmi davetli olarak da kişisel olarak da Limli ye Gittim gördüm. Anneannenin yaşadığı yıllarda ki fotoğraflardan götürmüştük eşimle Tanıyanlar var mı diye, bayağı ilgilendiler Limli nin kaymakamı fotoğrafları büyüttürdü. Makamında astırttı. Kitabı okurken hep bunlar da canlandı kafamda. Beğeniyle okudum. Emeklerine sağlık Kemal Yalçın bey...
safak azat, Emanet Çeyiz Mübadele İnsanları'ı inceledi.
Kitabı uzun yıllar önce okumuştum ve çok etkilenmiştim. Okuması için verdiğim bir teyzem vefat edince kütüphanemde yeri boş olan bir kitap. Emanetin ne demek olduğunu çok güzel anlatmış. okurken göz yaşlarına hakim olamamıştım.
Terk edilmek ölümün öteki adı!
Çekilen acılar güle dönüştü! güldük, gülüştük...
Sayfa 165
"Komşu köydeki Ermenileri kestiklerinde, bize dokunmazlar, arkamızda Yunanistan var derdik!"
Kırda oturuyoruz kar başımıza yağar çadır yok. Neler çektik neler. Bu çekilenler içinde benim gibi sağır olursun, hasta da, ağrılarında geçmez...
Bak sana söylüyorum. Gelecek iyi seneler, kardeş olacak kurtla kuzu!
Sayfa 120
Kim bilir bu çivit mavisi odada ne yıldızlar seyredildi geceleri...Belki evin gelini yorgan yerine örtü maviyi mutlulukların üstüne... Belki o gelin bir daha mavi odalarda yatamadı...
Özlemişim gökyüzünün lekesiz mavisini, nar çiçeğinin kırmızısını ve horoz sesiyle uyanmayı
Kitabın basım bilgileri
Adı:
Emanet Çeyiz Mübadele İnsanları
Yazar:
Baskı tarihi:
2006
Sayfa sayısı:
372
Format:
Karton kapak
ISBN:
9789756158036
Kitabın türü:
Dil:
Türkçe
Ülke:
Türkiye
Yayınevi:
Birzamanlar Yayıncılık
Emanet Çeyiz, Denizli'nin Honaz Köyü'nde yaşayan bir Rum ailenin, sürgüne gönderilirken Müslüman komşularına bıraktığı kızlarının çeyizinin, yaklaşık seksen yıl sonra aileye geri veriliş öyküsüdür. Kemal Yalçın, dedesine emanet edilen çeyizi teslim etmek üzere Minoğlu ailesinin izini sürerken, on beş Rum ve on beş Türk mübadilin yaşam öyküsünü ve duygularını kendi ağızlarından aktarır bize.
"Bak şu bahçenin güzelliğine. Şu şeftaliye, şu eriğe, şu armuda, şu çiçeklere bak. Hepsi birlikte güzel... Bir ülkenin içinde ne kadar din, dil, ırk varsa o kadar zenginliktir bu... Budur sana, Sinoplulara, Ayancıklılara ve Türklere son sözüm: Tek meyveyle bahçe olmaz..."
-Baba Yorgo-, Ayancıklı
(Tanıtım Bülteninden)
Ödüller
1998 Kültür Bakanlığı Roman Başarı Ödülü,
1998 Abdi İpekçi Dostluk ve Barış Özel Ödülü
1999 Türkiye-Yunanistan Dostluk ve Barış Ödülü
"Bak şu bahçenin güzelliğine. Şu şeftaliye, şu eriğe, şu armuda, şu çiçeklere bak. Hepsi birlikte güzel... Bir ülkenin içinde ne kadar din, dil, ırk varsa o kadar zenginliktir bu... Budur sana, Sinoplulara, Ayancıklılara ve Türklere son sözüm: Tek meyveyle bahçe olmaz..."
-Baba Yorgo-, Ayancıklı
(Tanıtım Bülteninden)
Ödüller
1998 Kültür Bakanlığı Roman Başarı Ödülü,
1998 Abdi İpekçi Dostluk ve Barış Özel Ödülü
1999 Türkiye-Yunanistan Dostluk ve Barış Ödülü
Kitabı okuyanlar 21 okur
Kitap istatistikleri
- 7 okur beğendi.
- 21 okur okudu.
- 1 okur okuyor.
- 24 okur okumayı düşünüyor.
- 10 üzerinden 8.4 Puan (9 Okur)
- 3 inceleme eklendi.
- 26 alıntı yapıldı.
- 826 defa gösterildi.