"Yâ Rabbi, ben senin isminin yardımıyla ve onun bereketiyle okuyacağım. Her şey senin kudretinle ve icadınla ve tevfikinle olduğu gibi, yalnız ve yalnız senin isminle başlıyorum."
bu hayat ve bu dünya bizi kovmadan evvel ve haydi dışarıya demeden, biz kemâl-i izzetle, Allah'a ısmarladık deyip izzetimizle bu fânî zevklerimizi bırakmalıyız.
Nasıl ki bir çam ağacının buğday tanesi kadar bir çekirdeği, koca çam ağacına bir mebde’ (başlangıç) oluyor. Kudret‑i İlâhî(İlahî Kudret) o acîb ağacı o çekirdekten halkediyor. Milyondan ancak bir hisse o çekirdekte bulunurken, o çekirdek Kader kalemiyle yazılan manevî bir fihriste olmuş. Yoksa bir köy kadar fabrikalar lâzımdır ki o acîb ağaç, dal ve budaklarıyla teşkil edilsin(şekillensin). İşte azamet ve kudret‑i İlâhînin bir delili de budur ki, bir zerreden dağ gibi şeyleri halkeder(yaratır).