Bediüzzaman Hazretleri 16 Haziran 1944 tarihinde Denizli Mahkemesinde görülen davadan beraat edip tahliye edildi. Ondan sonra bir buçuk ay kadar Denizli'de kaldı. Beraat etmiş olmasına rağmen zulmen, Afyon'un Emirdağ kazasında mecburî ikametine karar verildi. Bunun üzerine 31 Temmuz 1944 Perşembe günü Denizli'den alınıp Afyon'a getirildi ve Ankara Oteli'ne yerleştirildi. Burada da yirmi gün kadar kaldı. Ağustos sonlarına doğru Emirdağ'a getirildi. Emirdağ'da göz altında tutulacaktı ama, orada işkence mengenesi hâline getirilmiş sıkıntılı bir atmosfer hazırlanmıştı. İlk fırsatta evini hizmetçilerinden arındırıp zehirlemeyi planlamışlardı. Yüreğini yitirmişler, onun hayatına son vermek istemişlerdi. Ama bilemediler ki her şey kader-i ilahi dairesinde ve inayet altında cereyan ediyor. Emirdağ artık bir hizmet yurduna dönüşmüştü.
İnsanı sadece biyolojik bir varlık olarak görüp onun manevi boyutunu göremeyenler, imanı haykıran sesi, Afyon Emirdağ'da susturmak isterler; hüküm budur. Oysa kaderin hükmünün üstünde bir hüküm yoktur. Emirdağ, planlananın aksine iman hizmetinin sevginin kardeşliğin nurlu bir beldesi olur. Lahikalar iman hakikatlerinin, hizmet düsturlarının sosyal hayata ait prensiplerin, dinin insan hayatındaki ehemmiyetinin bazen soru cevap tarzında bazen rüya tevilleriyle bazen manevi tevafuklardan yola çıkarak mektuplara geçmiş anlatımı.
Eser, giriş yazısındaki ilginç anekdotlardan 102. mektuptan sonra anlatılan "Melekler Hareketi" konusuna kadar çağı anlamak isteyenler için akıllara ve kalplere ışık özelliğinde.
