ilk hecem kralların servetini, ihtişamını anlatır,
Dünyanın hakimlerinin lüksünü rahatlığını.
Başka bir insan halini anlatır ikinci hecem
Bakın orada, denizler hakimi!
Ama ah! Beraber nasıl altüst olduk!
İnsanın sahte gücü, özgürlüğü, uçtu gitti hepten:
Toprağın ve denizin hakimi, köleliğe mahkûm,
Ve kadın, o güzel kadın, tek başına hüküm sürüyor.
Keskin zekan sana kelimeyi hepten buldursun,
Ve o anki ışıltı o büyülü gözlerde okunsun!