"Her bir dakikanı ömrünün son anıymış gibi yaşamalısın. Ve her gününü hiç ölmeyecek gibi geçirmelisin. Babam hastalandığında bir sürü pişmanlığı vardı. Yapmak isteyip de yapamadığı yüzlerce şey olduğunu anlattı bana. Hep daha fazla zamanı olduğunu zannetmişti. Şu yaşımda flüt dersleri almaya neden karar verdiğimi anladın mı şimdi? Herkes çok yaşlı olduğumu söylemişti ve haklıydılar da. Ders almaya çocuk yaşta başlamış olmam gerekirdi aslında.
Ancak gerçek mesele bu değildi işte. Gerçek olana ihtiyacım yoktu. Tek ihtiyacım olan eğlenceydi. Ve bir de denediğimi bilmekti elbette."