Bilindiği üzere hikayeler genel anlamda Olay, Durum ve Modern hikaye şeklinde üçe ayrılıyor. Ömer Seyfettin de Olay Hikayesi denilen türün Türkiye'deki öncülerinden. O da bu türe Fransız hikaye üstadı Guy de MAUPASSANT'dan etkilenerek yönelmiş. Bu gerçeği kitabı derleyen Selim Gündüzalp, Ömer Seyfettin'in hayatını ve eserlerini özet geçtiği giriş bölümünde belirtmiş.
Ömer Seyfettin, hikaye alanında gerçekten haklı bir üne sahip. Derleyenin aktarımına göre 134 hikaye yazmış hem de topu topu 36 yıllık kısacık ömründe. Üstelik yazarlığa yönelik bir tahsil hayatının içinden de gelmiyor. Askeri okullarda okuyor ve 1903 yılında üsteğmen rütbesiyle girdiği askerlik mesleğini esir düştüğü 1913 yılına kadar sürdürüyor. 10 aylık da bir esaret hayatı var. Başarısız ve çok kısa süren bir evlilik ve sonrasında 1920'de vefat ediyor. Bu kadar erken yaşta hayata veda ettiğini bu kitapla öğrendim. Bir o kadar daha yaşasaydı kim bilir ne eserler verirdi.
Kitabı derleyen açısından değerlendirirsek; yazarın bilinen ve daha çok beğenilen hikayelerini kitaba aldığını; kitapta baskı veya imla hatası olmadığını; her hikayenin sonuna eklenen "bilinmeyen kelimeler" kısmının yararlı olduğunu söyleyebilirim. Son olarak, hikayeleri, derlemeleri ve çevirdiği eserlerle hikaye alanına hatırı sayılır hizmetleri geçmiş olan ve 2017'de aramızdan ayrılan Selim Gündüzalp'i de bu vesileyle minnet ve şükranla anıyorum.
