Necip Fazıl Kısakürek'in 1972 yılında yayımlanan tiyatro eserinin iki bölümden oluşması planlanmış. Birincisi "En Kötü Patron" ve ikincisi "Battal Gazi". İkinci bölüm yarım kalmış, ben de okumadım, niye basmışlar, bilmiyorum.
Birinci bölüm ise adeta bir Albert Camus eseri okur gibi hissettiriyor insanı. Fazlaca gölgede kalmış bu eser, ülkemizde yazılmış en iyi tiyatro metinlerinden biri de olabilir. Necip Fazıl, devletçilik politikalarının devlet ile millet arasında nasıl bir ayrım yarattığını, milletin bundan ne kadar rahatsız olduğunu, devlet kademesinde yükselen bir köylü gencin hikayesi ile birleştirerek anlatıyor. Devlet mekanizması, bürokrasinin esiri olmuştur ve devlet yöneticileri (burada başkan) ne kadar iyi niyetli olsa da bocalamaktadır. Bunun temel nedeni, devletçilik ile demokrasi arasındaki çatışmadır. Necip Fazıl mizahi bir dille, hicvederek çok güzel bir eser ortaya koymuştur.
