Kişisel fikrim!!!
Bence Beyza Alkoç konuları bakımından ne kadar iyi olsa da bunları işleme bakımından pek iyi değil. Yani mesela bir kitabının konusuna denk geliyorum, 'aaa güzelmiş' diyorum, okumaya başlıyorum, hayal kırıklığıyla doluyorum ve kitapları yarım bırakmayı sevmediğim için bitirene kadar üzülüyorum. Bu kitapta da aynen öyle oldu. Konusu güzelmiş diye başlasam da işlenişini sevmedim. Ama yazara cidden teşekkür ediyorum, bu sefer hiçbir erkek karakteri kadın karaktere kaba davranmıyor. Karantina'daki gibi küfür kullanmıyor ve kadınlar daha az metalaştırıyor. Ama bu kitapta da "zengin, şımarık, sarışın, aptal kız." olmasını ve ona verilen bu aptallığın bu kadar göz önüne konulmasını sevmedim. Hani kızın ki espri falan değil baya baya sanki zekası yokmuş gibi gösterilmiş.
Önce konusuna gelecek olursak;
Birbirinden farklı 5 genç bir televizyon programı sayesinde yerin altında kalıyor. Kitaptan bilgi vermeden söyleyecek olursam kısaca bu. Kitap bu gençlerin başına neler geldiğini anlatıyor.
Duygular iyi verilmemiş, cümleler kendini tekrar edip duruyor, karakterler arası iletişim aşırı yetersiz (bu iletişim konuşmak değil sadece. Birbirleriyle olan bağları yok ama 5 yakın arkadaş gibi gözüküyorlar.) Bir grup kız ve erkek yan yana gelince hemen sevgili olmak zorunda değiller, bu kitapta da bunu verememişler. Keşke biraz karakterler üzerinde dursaydı. Bu 5 karakterden Nisan'ın babasının oyuncağı olduğunu fark etmesi bile o kadar sadeydi ki üzüldüm şahsen.
İyi okumalar.