Hayat güzeldi. Üç gün de olsa üç asır da olsa yaşamaya değerdi. Yeterki içine insanın kendisinden bir parca damlasındı. Tam kendinden ama . O parca gider ne yapar eder sevecek , avunacak , didinecek yani hayatta kalmaya yarayacak bir şeyler bulurdu. Korkmamak lazımdı .