Erdem Peşinde (Bir Ahlak Teorisi Çalışması)

"Eğer A, B'ye aşık ve B'nin de kendisini sevdiğine inanıyor ise; ama B aslında C'yi seviyor ise durumun, A'nın düşüncesinin doğru olması koşulunda beklenebilecek kadar iç açıcı olmadığı muhakkak; fakat durum, A'nın hatasını farketmesi koşulunda olabileceğinden daha mı iyi, yoksa daha mı kötüdür? "Veya :" Eğer A, B'ye özellikleri ile ilgili bazı yanlış anlamalar dan dolayı Aşık ise bu, A'nın hiç aşık olmaması durumundan daha mı iyi, yoksa daha mı kötüdür? "Bu sorular nasıl yanıtlanmalıydı? Tabii ki, Moore'un buyruklarını harfiyen yerine getirerek. İyinin doğal olmayan niteliğinin daha yüksek ya da daha alçak derecede varlığının yada yokluğunun ayrımına varır mısınız, varmaz mısınız? Eğer ki gözlemciden birisi varıyor, diğeri varmıyor ise bunu nasıl açıklayabiliriz? Böylesi bir durumda verilebilecek yanıt, Keynes'e göre ya farkında olmaksızın ikisi de ayrı konularda yoğunlaşıyordur ya da birinin algılaması diğerinden daha üstündür.

Öyleyse, insan yaşamında sistemli öngörülemezliğin birbirinden
farklı, ama çoğu kez birbiriyle bağlantılı dört kaynağına sahibiz.
Öngörülemezliğin, yalnızca açıklanamazlığı gerektirmediğini
değil, aynı zamanda, varoluşunun da katı belirlenimciliğin hakikatiyle
bağdaşabilir olduğunu vurgulamanın önemine inanıyorum.
Varsayalım ki, gelecekte bir gün, insan davranışlarının önemli bir
bölümünü taklit edebilecek bir bilgisayar ve bilgisayar programı
geliştirdik -ki böyle olmaması için hiçbir neden göremiyorum. Bu
bilgisayarlar hareketli olacak, gerekli bilgiler üzerine düşünme, bu
bilgileri edinme ve dönüştürme gücüne sahip, birlikte çalışmak kadar
rekabet etmeye de meyilli olacak ve alternatif eylem biçimlerinden
birisine karar vermeyi de gerçekleştirebilecekler. Şimdi, bu
tür bir durumda, bu bilgisayarların, aynı zamanda, hem tamamen
belirlenmiş, mekanik ve elektronik özel bir sistem olacağını, ama
hem de yukarıda belirtilen dört öngörülemezlik türünden yakasım
kurtaramayacağını kavramak önemlidir. Bunların hiçbiri, tamamen
bizler için söz konusu olan aynı sebeplerden dolayı, kökten kavramsal
yeniliğe veya gelecekteki matematiksel tanıtlara ilişkin öngörüde
bulunamayacaktır. Bunların hiçbiri; henüz verilmemiş kararlarının
sonuçlarına dair öngörüde de bulunamayacaktır. Her biri,
diğer bilgisayarlarla gireceği ilişkilerde, bizi şaşırtan aynı oyun-kuramsal
karmaşanın içinde boğulacaktır. Ve hepsi de -güç azalması
gibi- beklenmedik dışsal olaylara maruz kalabilecektir. Bütün bunlara
karşılık, her bilgisayarın her bir hareketi ve kendisi, mekanik
veya elektronik açıdan tamamen açıklanabilir olacaktır.
Bunun zorunlu sonucu olarak, davranışlarının etkinlik düzeyinde
betimlenmesi -karar verme, ilişki kurma, amaç edinme ve benzerleri-,
mantıksal ve kavramsal yapı bakımından, yine onların
elektriksel yeti düzeyindeki davranışlarının betimlenişinden oldukça
farklı olacaktır. Bir betimleme biçimini diğerine indirgeme nosyonuna
açık bir anlam vermek de zorlaşacaktır; dolayısıyla da, bu
durum eğer bu imgesel, ama olası bilgisayarlar için geçerli ise bizler
içinde geçerliymiş gibi görünüyor. (Aslında bizlerin bu tür bilgisayarlar
olduğunu söylemek uygun gibi geliyor.)

Bir gün, Kraliyet Derneğinden insanları davet eden 2.Charles,onlardan,neden ölü bir balığın, aynı balığın canlı halinden daha ağır olduğunu açıklamalarını ister ;daha sonra, birtakım oldukça karmaşık açıklamalar getirildiğini gören 2.Charles,daha fazla dayanamayıp, böyle bir durumun söz konusu olmadığını söyler..

Totaliter tasarının üreteceği şey, her zaman için, sonunda kendisinin çökmesine yol açabilecek türden bir sertlik ve güçsüzlük olacaktır..