Kapalı kapılar ardında kimbilir ne hayat mücadeleleri veriliyor ve biz çoğundan haberdar bile değiliz. Hayat boyu birlikte olmayı düşlediği insanı hiç beklemediği bir anda ebediyen kaybeden ya da umutlarla, güzelliklerle başladığı birlikteliğini anlaşamadığı için ayrılarak sonlandıranlar...
Sonuçta yanlız ve bir başına kalanlar...
Çocukları olsa da yanlarında geceleri buz gibi bir yatakta uykuyuhasretle bekleyenler... Gözyaşlarını yastığa akıtırken, bedenlerinin isteklerini çaresizce susturanlar, unutmaya çalışanlar... Yavaş yavaş tüm kapılar yüzlerine kapandığı için yapayanlız kalmaya mahkum edilenkadınlar... Kendi ayakları üzerinde tek başına durmak için verdikleri onca çabanın görmezden gelinmesine, toplum tarafından çaresizliğe itilmelerine bir anlam veremeyen yorgun, bitkin, umutsuz kadınlar...
