Erkek Olmanın Tehlikeleri
Herb GoldbergSözler ve Alıntılar
Erkeğin, bilinçaltında, kadınsız yaşayamayacağından korktuğuna inanıyorum. Kadınına karşı geliştirdiği güçlü bağlanmanın dışında çoğu kez yalıtılmış, yabancılaşmış bir insandır.
Çok az yakın erkek arkadaşı vardır. Diğer kadınlara ilgisini bastırmakta ve çocuklarına pasif, katılımsız bir baba olmaktadır. Bütün ihtiyaçları kadınına yöneliktir.
Buna karşılık bir kadın erkeğini kaybettiği zaman bile onu besleyecek başka yakın ilişkilere sahiptir: çocukları ve diğer kadınlar. Erkeğe daha az bağımlı olması nedeniyle, başka bir erkek olsa da olmasa da ayakta kalmayı başarabilmektedir.
Güçlü olma ve ilişkiyi tam anlamıyla kendi kontrolünde tutma fantazisini sürdürmek için, bir kadının onu kontrol etmesine ya da ona egemen olmasına göz yummama konusundaki kabadayılığına ve yaptığı gürültü patırtıya karşın, bilinçsizce, kadını kedi cankurtaran halatı — yaşama bağı ve enerji kaynağı olarak görmeye başlar.
Birçok yetişkin erkek, bir kadınla temel bir ilişki kurduktan sonra, diğer ilişkilerinin neredeyse tamamını bırakmaktadır. Bağımlılık giderek daha bir yoğunlaşmakta ve kadın onu terkettiği taktirde yaşadığı kriz çoğu kez yaşam sarsıcı olmaktadır.
Kadın, erkeğe yönelik böylesine yoğun bir bağımlılık geliştirmez. Erkek hiç bir zaman onun cankurtaran halatı olmamıştır; ruhsal gıdası için erkeğe yönelik hiç bir derin bağımlılığa sahip değildir. Çocukken babasına değil, annesine bağımlıdır.
Sonuçta boşanma, dul kalma veya bir erkek tarafından reddedilme yaralayıcı (travmatik) olabilir, ama travma daha az derin ve daha az temeldir ve daha çabuk iyileşebilir.
Kadının yaşam verdiğine ve baslediğine, buna karşılık erkeğin yaşamı yok ettiğine inanmaya başlar.
Ashley Montagu bunu şöyle ortaya koyuyor:
“Kadın yaşamın yaratıcısı ve besleyicisidir; erkek ise yaşamı mekanize eden ve yok edendir… Kadınlar insan ırkını sever; erkekler ise bütün olarak buna düşmandır.“
Erkek, kendini bu negatif erkek imajıyla özdeşleştirmiş ve kaba, şehvet düşkünü, saldırgan — tek kelimeyle “şeytan”— olmasına karşın, kadının kendisini sevebildiğim dikkate değer bulmaya başlamıştır. Erkeğin, toprak anasının saflığı fantazisi, çocuğun, anne-babasının hiç bir zaman sevişmediği veya dürüst olmayan şeyler yapmadığı yolundaki saf inancına eşdeğerdedir.
Kadınlar ayrıca kocalarının çocuklarına anne rolü oynayarak kendilerini gerçekleştirme düşüncesini de reddetmektedir.
Çocukların velayetini babaya bırakan bir kadın, kendi başına yaşamaya başladıktan sonra, toprak ana olmaya yönelik coşkusal içtenlikten uzak önceki girişimlerini anlamaya başlamıştı.
Başlangıçta yedi çocuk istemişti. Şimdi ise, çocuklarına yaptığı ziyaretleri tartışırken şunları söylüyordu:”…
Tıpkı onca yıl onlarla suçluluk duygusuyla yaşamam gibi, şimdi de onları suçluluk duyduğum için gördüğümü anlıyorum. Onlara hiç de bağlanmadığımı keşfettiğim zaman şaşkına döndüm. …
Şimdi ise erkeklerin yaptığına benzer şeyler yapıyorum. Onlarla harcadığım zaman açısından çocuklar artık yaşamımın temel bir parçası değil.“
Kadının pasif tepki veren taraf olma rolünü reddetmesi sayesinde erkek, kendisi edimde bulunurken (act) kadının sadece tepki veren (react) olmasından kaynaklanan kronik suçluluk duygusundan çok daha kolay kurtulabilir.
Cinsellik buna güzel bir örnek.
Geçmişte kadın kendi cinselliğini yadsıyordu. Cinselliğin, kadının değil erkeğin ihtiyacı olduğu düşünülüyordu.
Baba olarak ailesiyle yoğun bir şekilde ilgilendiği ve çocuklarının yetiştirilmesinde aktif bir rol oynamaya çalıştığı taktirde, çocuk yetiştirme felsefesi ve tutumu konusunda karısıyla çatışabilir.
Müdahaleci olmakla, karısına destek olmamakla ve geçimsizlik çıkarmakla suçlanacaktır. Geri planda kaldığı, müdahale etmemeye çalıştığı ve böylece çocuk yetiştirme konusunda karısının baş otorite olmasına izin verdiği zaman ise pasif ve ilgisiz bir baba olmakla suçlanacak ve hem ailedeki etkisi, hem de çocuklarla olan ilişkisinin derinliği düzenli olarak azalacaktır.
Her iki durumda da kaybeder:
Çocuk yetiştirmeye yoğun bir şekilde katılmaya çalıştığı taktirde bölücü bir etkiye sahip olduğu yolunda bir içerleme uyandırabilir.
Tablonun dışında kalmaya çalıştığı zaman ise pasif, ilgisiz bir baba olmakla suçlanabilir.