Erken Kaybedenler Emrah Serbes

Sitede her gün karşıma çıkan, herkesin okudum okuyorum dediği bu kitabı, şu an okumakta olduğum kanlı, ağır psikopat içerikli cinayet kitabına biraz ara verip okumak istedim. Pişman oldum.
Bu nasıl hikayeler böyle şaşırdım. Bizim ülkemizin 13 yaşındaki erkekleri böylemi gerçekten. Hangi 13 yaşındaki çocuk gece yarısı bara gidip sabahlara kadar içki içip abisinin sevgilisini elliyor onu zorla öpmeye kalkışıyor. En fazla okulun alımlı öğretmenine platonik aşıktır. Ortaokul bitince platonik aşkı da biter. Çoğu hikaye böyleydi. Küçücük çocuklar ve sapıklıkları.
Umarım o yaşlarda bir çocuğun eline bu kitap geçmez de. Yazılanları denemeye hatta düşünmeye kalkışmaz.

Bu aşırı komik, bizden, küfürler dozunda kullanılmış denilen, küçücük çocuklara baya büyük büyük cinsellik yakıştırılan, kısa öyküleri beğenmedim.

Akıcı mı, akıcı. Gidiyor mu, gidiyor. Ama ortaokula giden bir çocuğun allem edip kallem edip, yine o yaşlarda bir kızcağızı kazan dairesine çekip ellemeyi istemesi, bunu sürekli dile getirmesi ve en sonunda da bunu gerçekleştirmesi gerçekten iğrençti. Sonra vay efendim pedofili çok uç boyutlarda artıyor da bilmem ne. Siz bizlere edebiyat diye, mizah diye yahut gerçek diye(!) bunu okutur, göğüsleri yeni çıkmaya başlamış bir ÇOCUĞU hayal ettirirseniz bu ülkede her nane olur. Bunu okuyup da göğüsleri yeni çıkmış bir kızın göğüslerinin nasıl olabileceğini tasavvur etmeyecek bir insan evladı var mıdır? Bakın bunu düşünen kötüdür, sapıktır demiyorum. Sonuçta insanız ya, aklımıza gelir. Bu tür şeylerin bu şekilde anlatılması.. bilmiyorum. Hiç doğru değil. Bunların o yaşlarda düşünülüp düşünülmemesi ile ilgilenmiyorum. Bana ne ya? Komik mi bu şimdi? Edebiyat mı? Tükürüyüm yer altı edebiyatına. Yetişkinlere yer altı edebiyatında her türlü küfrü ettirip, her türlü fanteziyi yaptırsınlar. Ama çocuklardan UZAK DURUN. NORMALLEŞTİRMEYİN BEEE NORMALLEŞTİRMEYİN AĞZINI KIRDIKLARIM.

Bir anneanne hikayesi vardı. Bir yere kadar epey güldüm. Çünkü komikti. Sonra o anneanne öyle küfürler etti ki, dedim ki bu ne ya. Çizdiği profildeki anneanne küfreder, ama böyle küfürler etmez. Küfrün dahi cidden komik olanı, kalitelisi var. Bu artık suyunu çıkarmış diyeyim de siz başka bir deyimimizi anlayın yer altı ya.

(8 adey öyküymüş) Geneli 7-14 yaş arası erkek çocuğu öykülerinden oluşuyor, erken kaybedenler ismini de bu yüzden almış diye düşünüyorum. Bu öyküküler de şiddet ve cinsel açlık -merak - taciz içerikli. 14 yaşında ki bir çocuğun 25 yaşındaki abisinin sevgilisini taciz etmesi , entirikalar çevirmesi, yine aynı yaşlarda bir çocuğun ; sınıf arkadaşı bir kızı, kızın kız kardeşi ve kızın annesi üçlemesiyle aşka gelmesi (iç geçirmeleri mi denmeli? ), yeni göğüsleri çıkmış bir kızı iki erkek çocuğunun sıkıştırıp "elleme" eyleminde bulunması, özel ders vermeye gelen öğretmenini öpmeye yeltenen bir çocuk daha ve mahallenin genç kızlarından birine 7 ila 13 yaş arasında ki altı yedi çocuğun kıza "gitme" hayalleri... Ve bütün bunlara (Emrah duygusal adamdır) acıklı bir hava katıp o çocuklara üzülelim istemiş sanırım. Bir de şiddet düşkünü gençler var tabii onlara da üzüldük sayesinde

Tamam bu kadar öfke yeter. Emrah iyi adamdır ve birileri bana kitaba öyle mi baktın, anladın diyenler olacaktır. Asıl anlatılmak istenen... diye başlayan cümleler sıralanıp gelebilir. Biliyorum, biliyorummm.. Ama öylesine bıktım(k) ki erkek dünyasının şiddeti ve cinsel saldırganlığından. Böyle içine duygusallıklar katılınca da şirin olmuyor. Bunlar hayatın içinden deyip kabullenecekte değilim, 5 yaşında ki oğlumun 3 sene sonra kız arkadaşlarını "elleme" çabalarına girişeceğini düşünmek istemiyorum. Böyle bir olaya "ayol ne var bunda" diyecek de değilim. Öyle çocukluk ve duygusallık katınca eylemleri sevimli olmuyor kimsenin. Kitapta ne gördük ; erkeğin her yaşta kadına bakış açısı ve eylemi ayrıca her yaşta "erkeklik" duygusuyla şiddet eğilimi aynıymış ,bunu. Bravo. Ayrıca incelemelerde de kadın/ erkek okurlar farketmez oldukça sevimli bulmuşlar öyküleri. 7 yaşında kadına dokunmakla cesaeretlendirdiğiniz erkekleri 27 yaşında tacizden yargılarsınız. Kaç yaşında olursanız olun, kadınlara, kız çocuklarına (aslında cinsiyet farketmezsiniz bir başka kişiye) merakınız gereği, isteklerininiz gereği dokunamazsınız. Ve hangi yaşta olursanız olun bu hiç sevimli veya komik veya heyecanlı veya çapkınca veya erkekçe veya veya veya değildir.

Erken kaybedenler, yoldan çıkmış bir neslin manifestosu...

Emrah Serbest, roman konusunda güçlü bir kaleme sahip olduğunu düşündüğüm yazarlardan. Çoğu yazarın aksine kitaplarında işlediği ana tema "kaybedenler"
Bu romanında da kaybeden erkek çocukları ele almış. Kaybedenden kastım belki aşkı, belki haysiyeti, belki insanlığını..

Sitede yapılan yorumları incelediğimde çoğu okurun kitaba aynı gözde baktığını farkettim. Aynı gözle bakıldığı için de olumsuz yönde çok eleştiri almış.
Bence bu kitaba tamamen farklı bir gözle bakılmalı çünkü Emrah Serbest bozulan bir nesli yazmış.

Öğretmen olan biriyle muhabbet etmiştim bir ara. 6. sınıf yani 11 yaşındaki çocukların dersine giriyormuş. Bir çocuğun günlüğünü yakalamış. "Çocuk benim bilmediğim (afedersiniz) yatak fantazileri yazmış." dedi. "Tenefüste benim hayatta duymadığım küfürler havada uçuşuyor." dedi. "Çocuğun biri derste koluna faça attı." dedi. "Kız öğrencilerimden biri erkeklerden birini bacaklarını ellediği için şikayet etti." dedi. Daha neler neler. Belki de o öğretmenle yaptığım konuşma yüzünden kitaptaki çocukların davranışları bana abartılı gelmedi. Çünkü bunların hepsi gerçekten var. Böyle erkek çocuklar var. Sadece biz onları görmüyoruz.

"Yeni nesil gümbür gümbür geliyor." diye bir söz görmüştüm.
Çocuklarının yanında küfür eden babalar, çocuklarına en ufak bir sevgi belirtisi göstermeyen anneler, küçük yaşlarda başlayan aşklar olduğu sürece yeni nesli oluşturanlar gümbür gümbür değil, kaybederek geliyor..

Emrah Serbest bu gerçeği anlatmış kitabında. Bizim semtlerimizde, mahalle aralarında, sıradan bir hayat yaşayan erkek çocuklarının kaybetmişliğini anlatmış. Ha birde suçun o çocuklarda değil, çocuğun eline silah dahi tutuşturabilecek kadar 'duyarlı' olan ailelerde olduğunu da anlatmış.

Okunası, sürükleyici bir kitap.
Keyifli okumalar...

Merhaba 1K Ailesi.

Benim ilk Emrah Serbes okuyuşumdu bu kitap. Ben gibi Emrah Serbes’i çoğu insan Behzat Ç. ile tanımıştır belki ama kitabı da çok hoştu. Sekiz erkek çocuğunun kısa kısa hikâyelerinden oluşuyor. 80-90’lı yıllarında çocuk olan erkekler, bu hikâyelerde kendinden birçok şey bulacaklardır. Kitaptan yüksek bir beklentim olmadığı için bana güzel geldi. Kitap erkek çocuklarının kaybediliş öykülerini anlatıyor. Okurken öyle kahkahalar attım ki ilk kez bir roman okurken bu kadar güldüm diyebilirim. Her biri ayrı keyif verdi hikâyelerin. Ergenlik dönemi erkekler için unutulması zor bir dönem gerçekten, içine pervasız, bencil, cesur ve alabildiğine komik bir şey giriyor insanın. Yazar o şeyi öyle güzel anlatmış ki. Çocukluktan ayrı, ergenlikten ayrı hikâyeler hepsi Türk erkeğinin gelişimini anlamaya yardımcı. Küfürler filan çok geçiyor haliyle ama hiç rahatsız edici olmamış bence, hem de tam dozunda olmuş. Halk dilini çok iyi kullanmış. Kitabı okurken edebi bir yön aramadım bu da ayrı bir mesele tabi. Bazı hikâyeler o kadar tanıdıktı o kadar bizdendi ki üslup çok güzeldi. Her hikayenin içinde sosyal mesajlar da çoktu. Çoğu kimse bu tarzı beğenmemiş ama ben çok beğendim. Çerez diye nitelendirdiğimiz günü birlik kitap listesinin ilk sırasına ekleseniz iyi edersiniz. 134 sayfalık bir kitap ve çok anlamlı, sempatik. Kanaatimce de tebessüm garantili.
İyi Okumalar 1000Kitap Ailesi…

8 kısa hikaye, 8 erkek, yaşları 8 - 18 aralığında olan minik adamların öyküleri...

Kimi anneannesini, kimi aşkını, kimi abisini, sevgilisini, öğretmenini, komşusunu, arkadaşını anlattıkları hikayeleri yaşam mücadeleleri ile birlikte aktarıyorlar.

Anlatımında yer yer argolar ve küfürler var, bazı anlarda gülüp bazı anlar duygulanacağınız bir Emrah Serbes kitabı.

İyi okumalar dilerim.

Emrah Serbes'in okuduğum ilk kitabı. Murat Menteş, Alper Canıgüz ve Emrah Serbes gibi isimlerin hep yanyana anılması tesadüf değil, kalemlerini ve meraklarını çok benzetiyorum. Kitabı yağ gibi okudum, tek günde bitti akıcılığını o şekilde anlatayayım, bir başka kitabı okuyorum ama arada hediyelik hemen okuyuverdim. Öneriyorum, kendisini okumaya da devam edeceğim belli olmuş oldu böylece. 8/10

Anneannelere zaafım var ve daha ilk hikayede gülmekten karnıma ağrılar girdiğimden biraz ara vermek durumunda kaldım bu benim hassasiyetim tabii ki ama eğer akıcı anlatım ve biraz kendimizden bir şeyler okumak istiyorsanız mutlaka kütüphanenizde bulundurun :D

Bence okuyan herkes çocukluğundan bir parça bulacaktır bu kitapta.. yazarın okuduğum ilk kitabı ve tarzını çok beğendim. Açık ara fark ile okuduğum en iyi öykü kitabıdır.

Genellikle bu tarz bir kitabı bayanlar için ya da bayanlar hakkında okumaya alıştığımız için biraz şaşırdığımı itiraf etmeliyim. 8 adet hikaye var kitapta ve erkek çocuklarının gözünden kaybedis hikayeleri diyebilirim bunlar için. Okurken asla sıkılmadım. Bazı yerlerde kahkahalarla güldüm. Okuması kolay ve zevkli bir kitap. Okuduğum ilk Emrah Serbes kitabı devamı da gelecek.