Erken Kaybedenler
Emrah SerbesErken Kaybedenler Gönderileri
Erken Kaybedenler kitaplarını, Erken Kaybedenler sözleri ve alıntılarını, Erken Kaybedenler yazarlarını, Erken Kaybedenler yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Bir “Otomatik yanan, sensörlü lamba” dramı.. :)))
“Beni görünce yanmıyordu baba.”
“Nasıl ya?”
“Görmezden geliyordu, yanmıyordu. Kaç sefer yok saydı beni.”
“E beni görünce de yanmıyordu bazen, böyle el sallayacaksın havaya doğru, o zaman yanıyor.”
“Hadi ya! Sahiden mi?”
“Evet. Ucuzundan takmışlar. Bizimle bir alakası yok.”
Sayfa 156 - EpubKitabı okudu
Vay dostlar vayy.. :)) “Biz gitmeyi bildiği halde gitmeyeniz” :))
“Giderdim elbet,” dedim. “Giderdim dostlar! İnandığım birtakım değerler olmasaydı giderdim çoktan. Ama dehşetin dibindeyken, bütün dünya bana sırtını dönmüşken, beni hâlâ ayakta tutan şeyler var çok şükür. Bunların başında da sizler geliyorsunuz.”
Sayfa 155 - EpubKitabı okudu
“Ben okumayı pek sevmiyorum. Yazmak daha zevkli.”
“Okumadan nasıl yazıyorsun?”
“Yaşadıklarımı not ediyorum.”
“Okumadan nasıl yaşıyorsun?”
Cevap yok.
“Okudukların yaşadıklarını değiştirir, değiştirmese bile farklı bir gözle görmeni sağlar.”
Sayfa 133 - EpubKitabı okudu
“Ben buradayım diye bağırmayan yeşil gözleri vardı. Gözde mühim olan budur zaten, irilik, parlaklık değil, yalınlık.”
Sayfa 130 - EpubKitabı okudu
“Kimsenin kendi kendine konuşan insanları yadırgamadığı bir dünya olurdu …”
Sayfa 124 - EpubKitabı okudu
Bütünüyle mi yoktum acaba, yoksa kısmi bir yokluk muydu benimki ? Dünyada iki kişi kalsak mesela, arar mıydı?
Unutmanın acısı, ayrılığın acısından farklı. Ayrılık hüzne yakın, unutmak kasvete. Yani birini er geç unutmaya mahkûm olduğunu bilmenin kasvetinden bahsediyorum. Birini yavaş yavaş unuttuğunun bilincine vardığın anların sıkıntısından bahsediyorum. O kişinin parça parça silip alakasız hatıraların arasına karışmasından bahsediyorum. Belki de neden bahsettiğimi bilmiyorum, sadece üzülüyorum, vasıfsız keder.
Çünkü büyüdükçe arzularım küçüldü, şaşkınlıklarım küçüldü, beklentilerim küçüldü. Büyüdükçe öyle küçüldüm ki içimde taşacak bir şey kalmadı.
Büyüdükçe arzularım küçüldü, şaşkınlıklarım küçüldü. Büyüdükçe öyle küçüldüm ki içimde taşacak bir şey kalmadı. Büyümenin bir bedeli varsa işte bu, yarım metre uzadım, yirmi kilo aldım ve dünyadan vazgeçtim.
“Unutmanın acısı, ayrılığın acısından farklı. Ayrılık hüzne yakın, unutmak kasvete. ”
Sayfa 84Kitabı okudu
Sonu hüsran olsada;
“İnsan rüyasında olur olmadık şeylerden medet umuyor.”
Sayfa 84 - EpubKitabı okudu