Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.12
Ermiş
Halil CibranDüşük Puanlı Ermiş Yorumları ve İncelemeleri
Düşük Puanlı Ermiş sözleri ve alıntılarını, düşük puanlı Ermiş kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
810 üzerinden
Halil cibran, lübnan asıllı ABD'li ressam, şair ve filozof. Cibran, 1883 yılında lübnan' doğdu.
İngilizce ve fransızcayı öğrenmiş.
Amerika ve beyrutta yaşamış, ve 1901 yılında ermiş kitabının taslağını hazırlamış ve pariste asil ruhlar adlı kıtabı yüzünden lübnana( memleketine) dönüşü yasaklanmış.
Eserleri ve düşünceleri demek birilerine rahatsızlık vermiş ve ülkeye giriş-çıkışına yasak getirmişler ayrıca 1901 yılında bu bilgileri bilip aktarması yada şöyle düşüncelerinin zerre gram eskimemesi ?
Kitabı okurken şimdi bunları 120 yıl önce mi kaleme almış ? Gerçekten mi ? Dedim vede öyle sanki o zamandan teknolojinin bu kadar gelişeceğini bilerek, aşkın ve sevginin üzerine bilge sözleri...
Bu kitabında El Mustafa adında bir kahin on iki sene kaldığı orphalese şehrinden ayrılıp evine gitmek üzereyken halk arasında insanlık ve hayatın genel durumu hakkında geçen konuşmalara yer verilir.
Yazarın dili oldukca akıcı sade her yaştan okuyanın anlayacağı bir kalem.
Meczup ve kum ve köpük kitaplarında buluşmak üzere.
Oxumadan əvvəl ölünməsi lazım olan kitablardan biridir.
Oxumadan əvvəl ölünməsi lazım olan kitablardan biridir.
Oxumadan əvvəl ölünməsi lazım olan kitablardan biridir.
Oxumadan əvvəl ölünməsi lazım olan kitablardan biridir.
Oxumadan əvvəl ölünməsi lazım olan kitablardan biridir.
(1000kitab kitab incələməsi üçün ən az 150 xarakter istəyir)
55 syf.
2/10 puan verdi
Öncelikle bu kitabın roman okunur gibi okunmaması gerektiğini ifade ederek başlamalıyım. Hemen her cümlesinin üzerinde düşünülerek okunması ile ancak anlaşılabilir veya anlaşılmaya çalışılabilinir.
Şehirden ayrılmakta olan bir zat-ı muhtereme yöneltilen günlük hayattan olan ve olmayan konulara dair, alınan hikmetvari cevaplardan oluşuyor kitap.
Maalesef, çevirinin çok yeterli olamadığını düşünüyorum. Zira cümlelerin neredeyse tamamının devrik olması, anlamlarını da ziyadesiyle düşürmüş. Bütün kitap nerdeyse google translate ile çevirilmiş gibi..
Hemen hemen bütün cümleler, bu platformda alıntı olarak paylaşılabilir tarzda yazılmış, ama o nitelikte midir bunu sizlerin takdirine bırakıyorum.
Açıkçası beklentilerimin çok altında kaldı kitap, bazı yerlerde yazarın bariz bir şekilde saçmaladığını düşünüyorum, bazı yerlerde de eh işte bir miktar kurtardığını.. Yine de okunmaya değer mi, bu soruya kesin cevap veremiyorum..
88 syf.
2/10 puan verdi
Kendini peygamber havasına büründürerek hayatı ve yapılması gerekenleri aktaran yazarın kutsal bir havaya soktuğunu düşündüğüm bir kitap gibi geldi bana. Yazarın yaşadığı yer ve zaman göz önüne alındığında kitap felsefi gibi görünsede günümüzde sosyal medyada paylaşım yapan gençlerin yazılarından daha basit ve sıkıcı.
Yine çok duyduğum için alıp şu dönemde aradan çıkarmak istediğim bir kitaptı. Çok ümidim yoktu zaten, yani hayal kırıklığı yaşamadım. Sevdiğim noktalarla başlayayım, bazı konulardaki sözler ufkumu biraz açtı, düşündürdü ve bu hoşuma gitti. Çoğu yerde not aldım.
Olumsuz yorumum ise;
Yapmacıktı. Kendine Tanrı'nın elçisi demesi ve hatta adının Mustafa olması ve hatta hatta veda hutbesi misali konuşma yapması beni acayip rahatsız etti. Konuştuğu şeyler de çok gündelik mevzular. Yani Tanrı'nın elçisiyle giysinin, yasanın vs ne ilgisi var? İncik boncuk meselerde sanki çook üstün bir şey söylüyor gibi millete öğüt vermesi çok itici geldi. Kitabın ne zaman yazıldığına sürekli bakma isteğim oldu çünkü sanki 1918'de değil de 2020'de bir kişisel gelişim kitabı gibi yazılmış.
Bir diğer çok rahatsız edici şeyse, öğütlerin şiir şeklinde sürekli devrik cümlelerle söylenmesiydi. Yani sanki devrik söyleyince daha afilli oluyor gibi.
Arada kendi kendime düşündüm Montaigne Denemeleri seven ben bunu neden sevmedim?
Montaigne'e hakaret olur bu karşılaştırma. O kendi hayatından örneklerle, kendi yaşadıklarından haraketle denemeler yazmış ve çok gerçekçi, insan düzeyinde kalmıştı.
Bu kitapta kendini Tanrı'nın elçisi olarak tanımlayan bir kişi, şöyle yapın böyle yapın diye aslında basit şeyler söylüyordu.
Ayrıca Ermiş olarak çevrilmesine de sinir oldum. Bu baya Peygamber havasında bir şeydi.
