Ermiş
Halil CibranSözler ve Alıntılar
"Ruhunuz çoğu zaman bir savaş alanıdır... "
Sayfa 27 - İnsan KitapKitabı okudu
Ben insanları terk ettim. Çünkü âhlâkım âhlâklarıyla, düşüncelerim düşünceleriyle uyuşmuyordu.
Tüm bilgiler boşunadır, eylem olmadığı zaman. Ve tüm eylemler boştur, aşk olmadığı zaman.
Pişmanlık, davet edilmeden, bir gece vakti çıkar gelir...
Çocuklarınız sizin çocuklarınız değildir. Onlar, hayatın kendisine olan özleminin oğulları ve kızlarıdır. Onlar, sizinle gelirler ama sizden değillerdir. Sizinle birlikte olsalar da size ait olmadıkları gibi. Onlara sevginizi verebilirsiniz ama düşüncelerinizi değil. Kendi düşünceleri ile yaşarlar onlar. Bedenlerini barındırabilirsiniz onların ama ruhlarını değil. Onlar gibi olmaya çabalayabilirsiniz ama onları kendinize benzetmeye çalışmayın.
Ve bakın gökyüzüne, bulutlarda yürürken göreceksiniz O’nu, kollarını şimşeğe uzatırken ve yağmurla inerken. Çiçeklerde gülerken göreceksiniz O’nu, sonra elini kaldırıp sallarken ağaçlarda.
Çünkü gerçekten iyi olan ne çıplak kimseye “Elbisen nerede?” ne de evsiz kimseye “Evine ne oldu?” diye sorar.