Âsaf, Yeni Sahilde tanışır yoldaşı ve kalemdaşı Safa ile. Acı ve kederlerini azık edip, Savura kadar uzanır geçmişten topladıkları yolları. Onlar, birlikte yarattıkları kahramanlarının tanrılarıdır artık. Oysa son veda akşamında varacaklardır, birbirlerinin tanrıları olduklarının bilincine. Safa gitmiştir ve yoktur artık. Âsafın Safa ritti haykırışı asılı kalacaktır göğün kara yüzüne... ...Ve damla damla yeniden dökülecektir artık yok olan yarınlarına.
