~ -Lütfen oturun. E.B. Reading, müebbet hapis cezanızın kırk yılını geçirmişsiniz. Düzeldiğinize inanıyor musunuz? - Düzelmek mi? Bir düşüneyim... Bunun ne olduğu konusunda hiçbir fikrim yok artık. Ben bu kelimelerin ne olduğunu biliyorum evlat. Sizin gibi iş sahibi, takım elbiseli ve kravatlı gençlerin bilmek istediği şey ne? Pişman mıyım? Pişman olmadığım bir gün bile yok ki. Burada olduğum ya da olmam gerektiğini düşündüğünüz için değil, o zamanları hatırlıyorum da... Küçük, aptal bir çocuğun işlediği korkunç suç. Şimdi onunla konuşmak istiyorum. Onunla konuşmak istiyorum. Ama bunu yapamıyorum. O çocuk geçmişte. Çok eskilerde kaldı. Bu yaşlı adam, onun artığı işte.... Bununla yaşamak zorundayım. Düzelmek mi? Bu çok saçma bir söz. Doğruyu söylemek gerekirse artık umrumda bile değil. Film (Esaretin bedeli)