Cocukların yetişme ortaminin ne denli önemli olduğunu gözler önüne seren bir kitap.
Nitekim yazar kitabın sonunda yazar: " çocuklara özgü masumiyetin, çoğu insanın hayal ettiği gibi olmadığını ne şimdi ne de öncesinde konusuna dikkat cekmeye çalıştım. Cocuklar da muhtemelen yetişkinler kadar şiddet düsuncesine yatkınlar; sadece bunları koyabilecekleri sofistike bir ahlaki cerceveleri yok o kadar." diyor.
Çocukların da tıpkı yetiskinler gibi eksik olduklarını düşündükleri yerde bir tatminlik aradıklarını , kendi eksikliklerini baskalarina zarar vererek bastırdıklarını ele alan bir kitap. Siddetin doruklarını yaşatıyor. Bir çocuğun cinayeti planlama sekli bunu saklamak icin büründüğü rolleri dehset verici. Cocuklara atfetmek yanlış, yetiskinlikte cocuklara kazandırdigimiz erdemleri sorgulatacak bir kitap.
Yetişkinliğe yüruyen bir çocuğun gözlerinden eksik olmanin psikolojisini ve cevrenin etkilerini görebileceginiz bir kitap. Okunması gerekir diye düşünüyorum, ebeveynler, öğretmenler ve yetişkinler... Çünkü her kitap bir empatidir ve çocuğun yaşamına onun gözüyle bakmak iletişimi anlamlı ve etkileyici kılacaktır.
Keyifli okumalar!
