Tuhaf, melankolik,sayısal ve "Eşikte".
Kitabın bana en ilginç gelen tarafı, tam olarak kimden veya neyden bahsedildiğini anlamamama rağmen,bir sonraki cümleyi eksilmeyen bir merak ve ilgiyle bana okutması oldu diyebilirim. Acilen, hikayenin ve durumların içine dahil olma kaygısı duymadım. Boğuk betimlemelerin uğultuları eşliğinde de olsa usul usul yürümeye devam ettim düşünmeden. Bu nadiren olur.
Nereye bastığınızı size tam olarak göstermeyen puslu bir havası var anlatıcının, ama yürümeye devam ediceğimizi o da biliyor bence, çünkü yumuşak,sivri,cilalı veya pürüzlü de olsa bir zemine veya bir şeylerin üstüne bastığınızı hissettiriyor size, boşluğa düşme korkusuyla adım attırıyor olsa da. "Eşikte"siniz yani.
Matematik,fizik bilen ve seven okuyucular geometrik,sayısal tarifleri ve benzetmeleri ilginç bulabilir çünkü hayli fazlaca kullanılmış. Biraz da Fransızcasıyla aşk etmiş yazar, bir mimar aynı zamanda. Tanımıyordum. "Ali Teoman" ismi bir yazar ismi olarak çok afilli bir çağrışım yapmıştı bende her nedense, "Eşikte" de bir roman adı olarak.Sırf bu yüzden satın almıştım kitabı. Sezmişim tuhaf şeyler olacağını.
Tuhaf,melankolik,sayısal ve "in limine".
