“Çocuklar yetişkinlerin aptal kibrine sahip olsaydı belki kendi önümde diz çökerdim.”
İlk defa deneyimlediğim bir yazar oldu Jan Neruda. 5 adet öyküden oluşan kitap, okunması çok kolay. 70 sayfadan oluşan bu hikayeler silsilesinde yazar bizleri 19. yüzyılın Prag’ına götürüyor.
Malesef bende olumlu bir etki bırakmadı bu kitap. Sanki sadece yazmış olmak için yazılan öykülerden ibaretmiş gibi. Sonu bir yere bağlanmayan öyküler, etkileyici olmamakla birlikte okuduğumda bende herhangi bir his uyandırmadı. Üzülerek tavsiyede bulunamayacağım bu kitabı. Alıntı bölümüne alıntı bile yazamıyorum çünkü cümleler çok sıradan geldi bana. Not dahi alamadım.
Sevindirici yanı, okuduklarım arasına bir tik daha atmış olmaktı :) Sonraki kitap yorumunda görüşmek üzere, daha nicelerine
