İlk okuduğumamı,Lacan'ın ergenliğinde duvarına sayfalarını astığı eser olduğunu duyduğumda yapmıştım.Tuhaf ve enteresan olmuştu. Sokrates'in Herakleitos'un çalışması adına söylediklerini paylaştığım bir arkadaşımın yüz ifadesini anımsıyorum."Bir daha söylesene sen şu yazarın adına hele." demişti."Yanlız çevirisi baya sıkıntılı malesef" diye eklemiştim.Kitabın latince olduğu gerçeğinden hareketle keşke Çiğdem hoca çevirse bunu da bir daha baksam diye de içimden geçirmiştim.Dileğimin kabul olduğunu gördüğümde ağzımdaki çayı genzime kaçırdım şaşkınlıktan.Bir kitapkafenin yeni çıkanları sergilediği raftan gözüme ilişmişti tam da çayımdan ilk yudumu almak üzereyken. Biri soracak olursa diye ekliyorum, bunu kısa incelememin en önemli meselesi olarak görüyorum, bir eserin orjinali latince ise mümkün halde en güzel,akıcı,yakın çevirisini Çiğdem hoca yapar ve bu kitap da Türkçe felsefe metinleri açısından bu çerçevede önemlidir.Kitabın kendi ağırlığından ve insanlık,literatür açısından öneminden bahsetmeye de gerek duymuyorum.
