Eve Dönmeyen Hayvan
Murat ÇelikSözler ve Alıntılar
Ben bir kuyu olmuştum. Kimisi bakıp geçiyordu, kimisi konuşuyordu suyun üzerindeki suretini göre göre. Kimisi kuyunun içine düşmüştü de benimle çıkmaya uğraşıyordu. Ben ne düşmüştüm, ne vardım, ne de akıbetim belliydi. Ben oraya hallice doğmuş bana anlatılması gerekenleri dinlemekle yükümlüydüm.
Sayfa 66
“annesi ölmeyen ıstırapsızdır henüz.”
“Gidenlere baba, kalanlara ana deniyor çünkü bunu öğrendi”