Adam gözleri kapalı oturmuş yatağın kenarına,beyaz giysili.
Kadın oturmuş yatağın kenarına gözleri kapalı,beyaz giysili.
Yalnızlık oturmuş yatağın ortasına,giysisiz.
Çocukluk rafa kaldırılmak zorunda kalınan bir eski zaman giysisi gibidir zaman geçtikçe değerlenir, unutulur, anımsanır, yine unutulur, insanın kimi zaman kaldırıp atası gelir.
Ellerini koltuğunun altına sıkıştırıp kollarını kavuşturduğunda bir sevgiliye sarıldığını sanır,birini beklediğini düşünürüm, öyle olmazsa yüzünde o gülücüğün ne işi olabilir?
"Resimde, yitip giden bir çocukluk üç sıralı eski dolabın raflarına doldurmuştur. Çocukluk üç sıralı raflı dolaba tümüyle sığar.. Dolap oymalıdır... Fon kirli mavidir... Hepsini bir tabloya sığdırabilmiş ressama aşık olunur (Aşk, yüce sanılanla bütünleşmeye çalışmaktır.) Çocukluk rafa kaldırmak zorunda kalınan bir eski zaman giysisi gibidir, zaman geçtikçe değerlenir, unutulur, anımsanır, yine unutulur, insanın kimi zaman kaldırıp atası gelir."