Evrenin Çanları
Isaac AsimovEvrenin Çanları Reviews
You can find Evrenin Çanları reviews, Evrenin Çanları book reviews, Evrenin Çanları ratings on 1000Kitap.Sonsuzluğun Sonu
İnsanı zaman ve mekan kavramları üzerinde düşünmeye iten Isaac Asimov romanıdır.
Nasıl Jules Verne, döneminin ötesinde kitaplar yazmışsa, Asimov da döneminin çok ötesinde kitaplar yazmıştır. Jules Verne'nin bıraktığı bayrağı kendisi bir hayli öteye taşımıştır.
Gerçeklik değiştirmesi ne kadar kulağa hoş gelse de gerçek hayatta bunu istemezdim. Hayatın iyisiyle ve daha çok kötüsüyle bir orijinal tarafı vardır. Bunu değiştirmeye çalışmanın pişmiş aşa su katmaktan farkı olmadığını düşünüyorum.
Mesela Hitler'in doğumuna engel olsak ya da meslek tercihine etki edebilsek dünya çok daha güzel bir yer olurdu diyebilirsiniz, doğru.
Fakat 60.000.000 kişinin ölmesiyle sonuçlanan savaş yaşanmasa belki de ölmeyecek 60 milyon kişiden birisi daha büyük felaketlere sebep olacaktı. Bunu bilemeyiz.Olayın tam da düğümlendiği yer burası zaten.
Kitapta insanın bir zamana ve mekana ait olma isteğini de görüyorsunuz. Mekansız ve zamansız bir insan neye benzer az çok bu kitapta anlayabiliyoruz ama insanın hep bir tarafı noksan.
Kitapta karakterler çok derinlikli değildi ama konu öylesine farklı ki karakterlerin hafifliğini kapatıyor.
Cooper'ın ilkel zamandan göndediği işaret, o işaretin hemen bulunması biraz zorlama geldi.
Fakat kitabın sonu ters köşe yaptı. Fazlasıyla şaşırdım.
Asimov'a giriş için okunabilecek ilk kitap.
7/10
youtube.com/watch?v=Zf6Qrct...
zamanda yolculugun bulunmasiyla basliyo sonsuzluk.ve bundan sonraki zamana müdahale edilen sürece ve olusumlarada sonsuzluk deniliyo.Zamandan sonsuzluğa geçiş kolay , çok daha seyrek yapılan zamana geçiş ise karmaşık bir olaydı. Sonsuzluk değişikliklere tahammül göstermeyecek dengeler üzerine kurulmuştu.Sonsuzlukta bir bitiş noktası yoktu. ulaşabilecek bir son nokta da yoktu.
Gerçekliğimiz sonsuz olasılıktan bizim seçtiğimiz bir tanesi, farklı seçenekleri deneyimlemek mümkün mü, mesela zamanda ileri geri gidebilseydik neler olurdu? Fazla söze gerek yok on numara beş yıldız, okuyun, memnun kalırsınız (kapak tasarımı yine rezalet)
Asimov'un en güzel eserlerinden biridir.
Kesinlikle okuyun pişman olmayacaksınız.
Asimov ile ilk kez tanıştığım bu kitap beni çok etkilemişti.
İlk kez Asimov okuyorsanız başlarında biraz sıkılabilirsiniz çünkü başlarında çok fazla terim var ve anlaması zor. Ancak olaylar gelişmeye başladıktan sonra kitabı elinizden bırakamazsınız. Öyle ki, bir akşamda 140 sayfa okuyarak kitabı bir kere de bitirdim. Kurgusuna hayran kaldım. Konusu ise;
Başarılı bir teknisyen olan Harlan, belirli zamanlara yolculuk yaparak o zamanlardaki toplumun eksiklerini ve hatalarını bulur. Sonra da bunları düzeltirler. Psikotarih bilimi işte budur. Ancak gittiği bir zamanda Nöys adında bir kıza aşık olur ve olaylar gelişir.
Romanda bahsi geçen sonsuzluk hemen aklınıza geleceği gibi uzayın sonsuzluğu değil. Mekansal değil, zamansal bir sonsuzluk söz konusu. Günümüzden uzak bir gelecekte, insanoğlu sonsuzluğu keşfediyor. Peki, bu ne demek? Bunun iki anlamı var. Birincisi zamanda milyarlarca yıl öteye seyahat edebileceğiniz, ikincisi ise insanoğlunun sonsuz hayata kavuşması. Romanı elinize aldığınızda dikkatinizi çeken ilk şey zamanın yıllarla değil, yüzyıllarla dile getirilmesi oluyor. Rakamlar o kadar uçuk ki, yüzyılların bizim zaman ölçümüzle hesaplaması kafanızı karıştırıyor. Hikayenin asıl meselesi sonsuzluğu keşfeden insanların, kendilerini insan ırkından üstün görüp, bu keşfi kendilerine saklamaları. Çok çok uzak bir gelecekte yaşanmış gerçekliklere müdahale ederek, insanoğluna daha iyi bir gelecek hazırlıyor sonsuzlarımız. Süper insan, insanlık yararı gözeterek zamanı istediği şekle sokabiliyor. Birçok hayat kurtarıyor, birçok hayatı değiştiriyorlar. Asimov, yapılan müdahalelerin doğruluğunu, ahlaki boyutunu da sorguluyor. Sonsuzluğun Sonu, okuru tasvirlerle boğmayan, çok fazla detaya girmeyen ama zaman kavramını derinlemesine inceleyen, yalın anlatıma sahip bir bilimkurgu romanı. Baştan soğuk, içine girilmesi zor gelebilir ama Asimov, okuru bağlamasını çok iyi biliyor. Müthiş finaliyle de ağzınızı açık bırakmayı başarıyor.