Uzayın derinliklerinde kendisini saklayan evrenin en önemli gizemi, nasıl meydana geldiğini ve nelerden yapıldığını bir türlü anlayamadığımız karanlık madde ve karanlık enerjidir. Bilimin tüm gayretlerine ve ölçü teknolojilerindeki olağanüstü gelişmelere rağmen, evrenin %95'ni oluşturan kozmolojinin bu nazlı güzeli, yüzüne siyah bir peçe takmış kendisini göstermiyor, bir gizem olmayı sürdürüyor. Dünyadaki tüm canlıların gözlerini kör edecek kadar şiddetli bir ışığı, nerede olduğunu bildiğimiz bu karanlık hayalete tutuyoruz, hiçbir şey göremiyoruz. Sanki bizlerle alay edercesine ben buradayım diyor. Çok uzaklardan gelen ışınları bir mercek gibi kırıyor, devasa büyüklükteki galaksileri, rüzgâra kapılmış bir yaprak gibi savuruyor. Bu bir kütle, kütle olduğundan şüphe yok, ancak gördüğümüz, algıladığımız ve ölçtüğümüz kütle gibi davranmıyor. Gözlenen evrenin olay ufku içinde kalan, galaksileri, galaksi kümelerini, yıldızları ve güneş sistemini oluşturan kütle gibi değil. Bizim bildiğimiz kütleyi çekmiyor, itiyor. Newton kanunları şaşırmış, çaresiz. Bunun sonucu olarak evren büyük bir hız ile genişliyor.
