Sözler ve Alıntılar
Kitlesel yokoluşlar hariç, arka planda devam eden yokoluş oranı, her yıl gezegendeki her bir milyon türün 0,1 ile 1'inin ortadan kaybolduğunu gösteriyordu. Başka bir deyişle, türler günümüzde insanların ortaya çıkışından önceye göre yüz ile bin kat daha hızlı bir biçimde yok olmaktadırlar.
Sayfa 245Kitabı okudu
Akıllı Tasarım
Buttars," Tanrı'nın yaratıcı olduğuna, yaratılanların ise kendi türlerine evrildiğine" inanmaktadır.
Kitlesel Yokoluşlar ve Evrim
Felaket dalgalarıyla oluşan yokoluşlar bir gerçekti. Tek bir jeolojik dönem içerisinde dünyadaki tüm türlerin yaklaşık yüzde 90'ı yok olmuş, sanki gezegeni saran yaşam örtüsü kökünden sökülmüştü. Bu kitlesel yokoluşların, volkanlar, gök taşları, atmosferde ve okyanuslardaki ani değişiklikler gibi pek çok nedeni vardı. Tüm bu failler, yaşamı dünya genelinde baskı altına alıyorlar ve bu baskı belirli bir düzeyi aştığı anda ekosistemlerin tamamı, birbirlerine çatılmış iskambil kartlarının devrilmesi gibi yerle bir oluyorlardı. Kitlesel yokoluşlar bir kez başladığında, dünya üzerinde var olan çeşitliliğin eski halini alması milyonlarca yıl alıyordu. Kitlesel yokoluşlar sonrasında yaşamın yeniden uyanışı bazen daha iyiye doğru bir değişimi beraberinde getiriyordu. Bu yokoluşlar eski egemen formları gezegen üzerinden süpürüyor ve bu türlerin yerini yenilerinin almasına olanak sağlıyordu. Aslında türümüzün başarısını da, kaderin böyle bir cilvesine borçluyuz.
Sayfa 200Kitabı okudu
Yaşam değişir; değişim yavaştır ancak geniş zaman dilimleri içinde süreklidir. Üstelik bu değişimler tanrısal bir müdaheleden dolayı değil, kalıtımın kanunlarından ötürü meydana gelir. Dolayısıyla insan varlığı, tanrısal yaratımın doruk noktası veya kader değil, evrimin oluşturduğu pek çok yalnız türden birisidir.
Sayfa 36 - Alfa YayınlarıKitabı okudu
Görünüşe göre, şu sıralarda yeni bir kitlesel yokoluş dönemine girmekteyiz. Ancak ötekilerden farklı olarak, gezegenin tarihinde ilk kez tek bir tür -yani biz- bu yıkıma yol açan etmen olarak öne çıkmaktadır. Bu yokoluşun giriş kısmı, binlerce yıl önce insanların Avustralya ve diğer kıtalara ulaşması ve yerellere özgü en büyük hayvanların avlanmasıyla başlamıştır. Fakat geçtiğimiz birkaç yüzyıl içinde yokoluşun temposu, insanlığın gezegen üzerindeki egemenliğinin düzeyindeki artışla birlikte (tropikal ormanların yok edilmesi, vahşi hayatın içine sokulan yabancı işgalciler yoluyla) hızlanmıştır. Gelecek yüzyılda insanlar gezegenin ısısını daha da artıracak, türler üzerinde daha fazla baskı oluşturacak ve onları yok olmanın eşiğine getirecektir. Bazı tahminlere göre, gelecek yüzyılda dünya üzerindeki türlerin yarısından fazlası yok olacaktır.
Sayfa 200Kitabı okudu
EVRİMİN CANAVARLARI
Hayvanların nasıl evrildiğini öğrenmek için biyologlar canavarlar yarattılar. Bacakları kafalarından çıkan sinekler oluşturdular, vücutlarını gözlerle kapladılar, bir fareye fazladan ayak parmakları eklediler ve bir kurbağanın karnına omurga yerleştirdiler. Biyologların bu canavarları oluşturmak için cerrahiye ihtiyaçları yoktu. Her olguda yalnızca tek bir geni değiştirmeleri, bir geni işlevsiz bırakmaları ya da ilgili genin protein yapımı için belirlediği yeri veya zamanı değiştirmeleri yeterliydi. Biyologların keşfetmiş olduğu bu genler, hayvan bedenlerinin gelişimini kontrol ediyordu.
Sayfa 169Kitabı okudu
Kaptan Cook 1778’de ana kıtaya 3 bin 700 kilometre uzaklıkta olan Hawaii adalarını ilk ziyaret eden Avrupalı oldu.
Bu adalara ulaşan ilk insanlar ise bin yıl önce Polenezyalılardı.
Sayfa 235Kitabı okudu