“Eylül! Öyle bir ay ki, geçen her güzel günü için ona minnettar olmak gerekliydi. Eylül esef ve özlem ayıdır, içine birkaç günlük kış hücumundan acı düştüğü için, insan o güzel havaların, devamlı yazın artık geçtiğini anlayıp esef eder ve özlem çeker.
(…) Kalabalık içinde yalnız yaşamak, kalabalık içinde gezip beraber bir köşeye kaçmak, işte asıl zevk budur. İnsan kalpleri, birbirine bağlılığın ne demek olduğunu o zaman anlar. Ben seni ne kadar sevdiğimi başka kadınları gördüğüm zaman anlıyorum.”
Müthiş bir aşk hikayesi dememek lazım! harika bir psikoloji analizi, ruhsal çözümlemelerle dolu... illa ki aşk romanı okuyacağım diyorsanız "EYLÜL" derim ama sıkılırsınız vıcık vıcık bir aşk hikayesi yok!!! süreyya, suat ve necip arasında ki aşk üçgeni; bağ evinden çıkıp istanbul da suad ile bir yalıya taşınan süreyya ipinden kopup kaçmışcasına denizde, denize olan aşkından eve pek uğramamaktadır. evde yalnızlıktan sıkılan, spontan bir hayata alışık olan suat, eve sık sık gelen misafirleri neciple yakınlaşma yaşamaktadır.1901 de ilk basımı olan ve Türk edebiyatın da ilk psikolojik roman olan eserimiz, buraya kadar en sade özetidir ve anlaşıldığı gibi aşk romanı lakin öyle değil. okuyun okuyun muhakkak, Türk edebiyatının nadide eserlerinden.
