Kanatlarını dilediği rüzgâra açıp istediği yöne uçan bir kuş için, kapalı bir kutunun içine oturmuş ve dış dünya ile arasına cam koymuş bir insanın varlığı ne kadar gariptir. Kendimizi dışarıda olan ve bizde olmayan neden koruyoruz ki? Kuşlardan, rüzgârdan, kanatlardan, uçmaktan... Kendime kuşun gözünden bakacak olursam, kendimi özgür olmaktan koruyor gibiyim.