Eyvallah...Varacağını bilmediğin bir yola çıkar mıydın? Kitabın kapağındaki bu soru ve aynı kitapta yaptığın o yolculuk...
Bazı kitaplar okunmak için okunur, bazı kitaplar öğrenmek için okunur ve bazı kitaplar da dertleşmek için okunur.Işte tam da bu kitap dertleşmek için okunacak bir kitaptı.
Denizin karşında bir bankta oturuyorsun ve bir de bakıyorsun ki Hikmet Anıl Öztekin yanına oturuyor, bir çay ikram ediyor sana içiyorsunuz denize karşı...Sonra gel diyor bir tren yolcuğu yapalım beraber Konya'ya; çay içelim, dertleşelim...Hiç düşünmeden kabul ediyorsun tabi, çıkıyorsunuz yola ve anlatıyor sana hayatın tüm gerçeklerini, yalanlarını, doğrularını, hatalarını en önemlisi de sevmeyi, aşkı, Allah (c.c) aşkını... Bazen gülümsüyorsun, bazen sahip çıkamıyorsun o ağladıkça sen ağlıyorsun, bazen buruk bir tebessüm beliriyor yüzünde; bazen çay eşlik ediyor bu güzel sohbete bazen de yağmur...Yolculuk bitmesin o anlatsın sen dinle istiyorsun ama her güzel şey bir gün biter bu güzel yolculuk gibi...
Kitaptan çıkıyorsun şimdi gerçek hayata dönüyorsun...bir de bakıyorsun elinde bir kitap "Eyvallah" üstünde bir gözyaşı...Varmışsın, yolculuk bitmiş.Ve içinden diyorsun ki o yol tekrar çıksa karşıma varacağımı bilmesem de çıkardım...
Hikmet Anıl Öztekin gerçekten tüm içtenlikle söylüyorum çok beğendiğim bir kitabıydı, seni bambaşka dünyalara götürüyor...Kalemine, eline, emeğine sağlık güzel ruhlu adam.Yüreği yorulan, hayattan yorulan herkesin okuması gereken bir kitap.
Kitapta kaybolmanız dileğiyle...⚘
