Dostoyevski budur dedim kitabı okurken. Müthiş psikolojik analizler içeren tasvirler, mantık silsilesi çok ama çok sağlam diyaloglar, kitabın sizi esir almasına yol açıyor. Fedakar aşık Vanya bir tarafta , ne idiğü belirsiz aşık Alyoşa diğer tarafta. Tabiki, iki erkek varsa mutlaka etkileyici bir kadın karakter: Nataşa. Bu kitabı okurken hissettiklerim: eğer okur, iyi bir kitap okuyorsa, o kitabı okuduğu dönemde ruh hali çok kötü dahi olsa, kitabı okuduğu anlarda pozitif bir bilince kavuşabiliyor. Bu kitapta bunu çok çok net gördüm. Mutlaka okunmalı katagorisinde bir eser.
