Bu yaşam da nedir ki ?
Dar ve karanlık odam sıkıntı dolu;
Pencereden rüzgâr giriyor...
Dışardaki tek vişne ağacı bile
Buz tutmuş camdan görünmez oldu.
Belki de çoktan ölmüştür.
Yaşam mı bu! Perdenin renkleri soldu;
Odamda hasta dolaşıyor...
Başkalarına, hatta en yakın dostlarına, vakti gelince kendine bile itiraf etmekten kaçındığın ne varsa tamamını korkmadan ortaya dökebilseydik;işte o zaman dünyayı saracak pis kokudan herkes boğulurdu.